Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση της Renault για αναβίωση του Renault 5 Turbo (δες εδώ), «γυρνάμε τον χρόνο πίσω» και θυμόμαστε ένα από τα πιο εμβληματικά hot hatch μοντέλα που κατασκευάστηκαν ποτέ, το θρυλικό Renault 5 Turbo…
Αρχίζοντας από τη Renault, o Γάλλος κατασκευαστής είναι ένας κατασκευαστής με κορυφαία αποτελέσματα στον κόσμο των αγώνων Ράλλυ. Η δεκαετία του ‘70 σημαδεύτηκε από την κυριαρχία του Renault-Alpine A110, που πήρε και το πρώτο τίτλο Παγκόσμιου Πρωταθλητή Ράλλυ στους Κατασκευαστές, εν έτει 1973.
Η ιδέα της κατασκευής ενός αυτοκινήτου ειδικά σχεδιασμένου για Ράλλυ ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Τότε, η Renault χρησιμοποιούσε το προσθιοκίνητο Renault 5 Alpine ενάντια σε αυτοκίνητα όπως τα Fiat 131 Abarth, Lancia Stratos, Ford Escort RS1800 και Opel Ascona. Τα αποτελέσματα, φυσικά, ήταν φτωχά, οπότε ήρθε η ώρα για κάτι νέο…
Έτσι, γεννήθηκε το Renault Renault 5 Turbo, ή αλλιώς η αγωνιστική έκδοση του δημοφιλούς μικρού αυτοκινήτου Renault 5.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Renault 5: Φέτος «κλείνει» τα 50!
Ωστόσο, όπως συνέβαινε με τα περισσότερα από τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, μοιράζονταν μόνο το όνομα με το αυτοκίνητο παραγωγής, αφού το Renault 5 Turbo είχε τελείως διαφορετική διάταξη, με κινητήρα στο κέντρο και κίνηση στους πίσω τροχούς, ενώ το κανονικό Renault 5 είναι ένα αυτοκίνητο δρόμου με κινητήρα και κίνηση μπροστά.
Τον Ιανουάριο του 1980, στην έκθεση αυτοκίνητου στις Βρυξέλλες, η Renault παρουσίασε το καινούργιο της απόκτημα, το Renault 5 Turbo. Το σπορ αυτοκίνητο που σχεδιάστηκε κυρίως για αγώνες Ράλλυ, αλλά πωλήθηκε και σε συμβατική έκδοση…
Συνολικά κατασκευάστηκαν 4.987 R5 Turbo (1.820 Turbo 1 και 3.167 Turbo 2) κατά τη διάρκεια της εξαετούς παραγωγής του μοντέλου.
Και όπως στις αρχές της δεκαετίας του ’70 η Lancia έφερε την «επανάσταση» με την Stratos που είχε τον κινητήρα στο κέντρο και σαν αυτοκίνητο δρόμου (αλλά πολύ περισσότερο στους αγώνες Ράλλυ), έτσι και ο Jean Terramorsi (αντιπρόεδρος παραγωγής της Renault τότε) σκέφτηκε την ιδέα να δημιουργήσει μια σπορ έκδοση του Renault 5 Alpine…
Όλα ξεκίνησαν από το Gruppo Bertone. Τον Οκτώβριο του 1977 ένα Renault 5 Alpine στάλθηκε στην Carrozzeria Bertone στο Torino της Β. Ιταλίας, για να χρησιμοποιηθεί σαν βάση για το καινούργιο αμάξωμα, με κωδικό Project 822.
O επικεφαλής και ιδιοκτήτης του Gruppo, Giovanni Bertone μαζί με τον σχεδιαστή Marcello Gandini και τον Marc Deschamps, σχεδίασαν το νέο αμάξωμα (ειδικά το πίσω μέρος του), που θα είχε κινητήρα στο κέντρο και πίσω κίνηση.
Σε αντίθεση με το απλό Renault 5 που είχε κινητήρα εμπρός, το 5 Turbo διέθετε έναν κινητήρα 1.397 κ.εκ. στο κέντρο του αμαξώματος, ακριβώς πίσω από την πλάτη του οδηγού, με ψεκασμό Bosch K – Jetronic και στροβιλοσυμπιεστή Garrett T3, δυο βαλβίδες ανά κύλινδρο και μέγιστη ισχύ 160 άλογα στις 6.000 σ.α.λ. με ροπή 221 Νm στις 3.250 σ.α.λ., όταν το βάρος ήταν μόλις 970 κιλά!
Άλλη μια διαφορά από τα Renault που κυκλοφορούσαν στους δρόμους ήταν ότι το 5 Turbo είχε κίνηση στους πίσω τροχούς. Βέβαια, οι μηχανικοί για να καταφέρουν να τελειώσουν το αυτοκίνητο χρησιμοποίησαν ανταλλακτικά από διάφορα μοντέλα της Renault. Για παράδειγμα, η πίσω ανάρτηση ήταν από το Renault Alpine A 310 V6 (και αυτό με πίσω κίνηση), ενώ το 5τάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων ήταν από το Renault 30 TX.
Την εποχή της κυκλοφορίας του ήταν το πιο ισχυρό γαλλικό αυτοκίνητο παραγωγής. Το Renault 5 Turbo έγινε γνωστό για τον καινοτόμο σχεδιασμό και την τεχνολογία του, συμπεριλαμβανομένου του υπερτροφοδοτούμενου κινητήρα, του προηγμένου συστήματος ανάρτησης και των συμπαγών διαστάσεων, που το έκαναν ευέλικτο και ανταγωνιστικό στις ασφάλτινες Ειδικές Διαδρομές.
Τα πρώτα 400 Renault 5 Turbo παραγωγής κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιο της Alpine στη Διέπη, όπου ήταν και το αγωνιστικό τμήμα της Renault, για να παρθεί η έγκριση της συμμετοχής του αυτοκινήτου στους αγώνες Ράλλυ, στην κατηγορία του Group 4.
Renault 5 Turbo 2 – Maxi
Μετά από λίγο καιρό παρουσιάστηκε μια δεύτερη έκδοση, με όνομα Turbo 2, χρησιμοποιώντας ανταλλακτικά Renault 5, αντικαθιστώντας πολλά εξαρτήματα με άλλα ελαφρού κράματος και μια σειρά πρόσθετων αεροδυναμικών βοηθημάτων για περισσότερη κάθετη δύναμη και σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες.
Το Turbo 2 είχε μεγαλύτερο κινητήρα 1.437 κ.εκ. και σχεδόν τα ίδια επίπεδα απόδοσης, με τελική ταχύτητα 200 χλμ./ώρα και 0-100 χλμ./ώρα σε 6,9 δευτερόλεπτα!
Κατασκευάστηκαν 200 αυτοκίνητα για να αναγνωριστεί το αυτοκίνητο και να πάρει την Homologation, για τη νέα κατηγορία στα Ράλλυ, το Group B.
Εδώ να αξίζει να σημειώσουμε ότι το 2004, η Sports Car International κατέταξε το Renault 5 Turbo ένατο στη λίστα με τα κορυφαία σπορ αυτοκίνητα της δεκαετίας του 1980.
Αγωνιστική δραστηριότητα
Το Renault 5 Turbo σχεδιάστηκε με διπλό σκοπό. Πρώτα για να προωθήσει τις πωλήσεις του κοινού Renault 5 και εν συνεχεία για να συμμετάσχει στους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ (αρχικά στην κατηγορία 4 όπως προαναφέραμε και μετέπειτα στο Group Β).
Ο πρώτος αγώνας που συμμετείχε το αυτοκίνητο είναι το 1980, το Rally Criterium des Cevennes (γαλλικό πρωτάθλημα) με πλήρωμα τους Jean Ragnotti – Jan Marc Andrie.
Στον συγκεκριμένο αγώνα το αγωνιστικό τμήμα της Διέπης, είχε αναβαθμίσει τον κινητήρα στους 180 ίππους. Τερμάτισαν στην 2η θέση γενικής.
Μέχρι και τα μέσα του 1984 η ισχύς του κινητήρα ήταν στους 350 ίππους. Μετά, με την εμφάνιση του Renault 5 Turbo 2 (Turbo Maxi για τους αγώνες) η ισχύς ανέβηκε στους 385 ίππους και το Renault 5 Turbo Maxi «έγραψε» μια αξιοσημείωτη παρουσία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ την δεκαετία του 1980…
Η εργοστασιακή ομάδα της Renault, η Renault Sport, ήταν υπεύθυνη για την υποστήριξη στους αγώνες. O πρώτος αγώνας που συμμετείχε το Renault 5 Turbo στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ ήταν το 1981, το 49ο Ράλλυ Μόντε Κάρλο.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Αφιέρωμα: Renault Sport
Και μάλιστα τον κέρδισε κιόλας με τους Jean Ragnotti – Jan Marc Andrie, πλήρωμα, αναδεικνύοντας τις δυνατότητες του αυτοκινήτου.
Το πρόβλημα που αντιμετώπισαν ήταν τους χωμάτινους αγώνες, όπου ο συναγωνισμός ήταν μεγάλος, αφού τα αυτοκίνητα των ανταγωνιστών ήταν τετρακίνητα και αποδεδειγμένα πιο γρήγορα σε χωμάτινες Ειδικές Διαδρομές.
Συνολικά, το Renault 5 Turbo Maxi πέτυχε τέσσερις νίκες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Το 1981 στο Μόντε Κάρλο, το 1982 στον Γύρο Κορσικής, το 1985 -επίσης- στον Γύρο Κορσικής και το 1986 στο Ράλλυ Πορτογαλίας.
Τα βασικά πληρώματα ήταν οι Jean Ragnotti – Jan Marc Andrie και Bruno Saby – Francoise Sappey, με τους Francois Chatriot – Michel Perin και Joaquim Moutinho – Edgar Fortes να έχουν περιορισμένο πρόγραμμα.
Η τέταρτη -και τελευταία νίκη- στο WRC για το Renault 5 Turbo ήταν στο Ράλλυ Πορτογαλίας το 1986, από τον Πορτογάλο οδηγό Joaquim Moutinho. Και αυτό επειδή όλοι οι οδηγοί των εργοστασιακών ομάδων αποφάσισαν να αποσυρθούν από τον αγώνα μετά το τραγικό ατύχημα του Joaquim Santos, ο οποίος έχασε τον έλεγχο του Ford RS200 του και έπεσε μέσα στο πλήθος, σκοτώνοντας τρεις θεατές και τραυματίζοντας περισσότερους από 30!
Υπάρχουν όμως και αρκετές νίκες σε τοπικούς και διεθνείς αγώνες σε χώρες της Ευρώπης, όπως και τίτλοι στα τοπικά πρωταθλήματα:
Γαλλία: 1981 (Bruno Saby), 1982 και 1984 (Jean Ragnotti)
Πορτογαλία: 1985 και 1986 (Joaquim Moutinho)
Ουγγαρία: 1981, 1982 και 1985 (Attila Ferjancz)
Ισπανία: 1983 (Genito Ortiz)
Ελλάδα: 1983 («Λεωνίδας» Μανιατόπουλος)
Κλείνοντας, το Renault 5 Turbo κέρδισε και το γαλλικό πρωτάθλημα supertouring το 1987, ενώ αργότερα που το αγωνιστικό τμήμα στην Διέπη σταμάτησε την εξέλιξη του αυτοκινήτου, άρχισε να εμφανίζεται σε διεθνείς αγώνες ιστορικών αυτοκινήτων…