Τώρα μάλιστα!
Κάθε φορά που φτάνει ένα μοντέλο της Alfa Romeo για δοκιμή στα χέρια μας είναι μια ευχάριστη έκπληξη-πρόκληση. Μπορεί η μιλανέζικη φίρμα να μη βγάζει πολλά μοντέλα την τελευταία δεκαετία, αλλά αυτά που βγάζει φτάνουν για να μας υπενθυμίσουν ότι ακόμα υπάρχουν κατασκευαστές που δημιουργούν αυτοκίνητα με πάθος και μεράκι, που μπορεί να μην κυριαρχούν σε επίπεδο πωλήσεων, αλλά κυριαρχούν ξεκάθαρα στους εραστές της αυτοκίνησης, που προσπερνούν γκάτζετ, μόδες και αχρείαστα -ως επί το πλείστων- καλούδια, εστιάζοντας αποκλειστικά στην ιδιαίτερη αγάπη που δημιουργείται μεταξύ ανθρώπου και «μηχανής»…
Άλλωστε μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι όσοι είναι συναισθηματικά δεμένοι με μία Alfa, δύσκολα μπορούν να κοιτάξουν κάποια άλλη τετράτροχη κατασκευή οποιουδήποτε άλλου κατασκευαστή, κι αν το κάνουν θα είναι μόνο αφ’ υψηλού. Και όχι άδικα! Το φανατικό κοινό της Alfa και μέρος αυτού που έχει βρεθεί πίσω από το τιμόνι μιας -οποιασδήποτε- μιλανέζικης κυρίας, ξέρει γιατί οι κατασκευές των Ιταλών είναι τόσο ιδιαίτερες και εν τέλει δημιουργούν δυνατές σχέσεις πάθους εδώ και σχεδόν 115 χρόνια…
Βέβαια, οι εποχές έχουν αλλάξει και το γεγονός αυτό έχει κάνει και την Alfa Romeo να αφήνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τις πιο αυστηρές σπορ κατασκευές -μαζί με τα ένδοξα μοτέρ (ποιος ξεχνάει εκείνον τον θρυλικό busso)- με σκοπό την επιβίωση στις εξ΄ ηλεκτρισμένες εποχές, που επιτάσσουν «οικολογικά» κινητήρια σύνολα σε SUV αμαξώματα.
Κι αν αυτό αποτελεί μια εύκολη διαδικασία για τους υπόλοιπους κατασκευαστές, για τους “Cavaliere” από το Μιλάνο μετατρέπεται σε μια αρκετά πολύπλοκη, αφού θα πρέπει η κάθε τους δημιουργία να έχει χαρακτήρα και αξιοσέβαστη οδηγική συμπεριφορά, για να τιμάει τόσο την ιστορία της, όσο και το κοινό της.
Το πρώτο «δείγμα γραφής» ήταν το Stelvio, που πρακτικά ήταν μια Giulia υπερυψωμένη, εφοδιασμένο με όλες τις αρετές της ιταλικής μπερλίνας (επί προσωπικού θεωρώ ότι είναι το πιο ευχάριστο οδηγικά αυτοκίνητο της κατηγορίας) και λίγο μετά (μια πενταετία) ακολούθησε το μικρότερο Tonale, που μας έκανε και περήφανους λόγω Αλέξανδρου Λιώκη που υπέγραφε για τη σχεδίασή του.
Αυτή, μάλιστα, αναδεικνυόταν και εντυπωσίαζε σε συνδυασμό με το χαρακτηριστικό μπλε (Misano Blue) του δημοσιογραφικού αυτοκινήτου που είχαμε στα χέρια μας, σε βαθμό που μας έκανε να τη «φυτέψουμε» στον «δικό μας» Χολομώντα, που λόγω εποχής παρουσίαζε τα δικά του μαγικά χρώματα.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Alfa Romeo Tonale: Με την 160άρα στον Χολομώντα!
Τότε μπορεί η Tonale να ήταν εκθαμβωτική, αλλά σε έκανε αρχικά να σκέφτεσαι ότι και 100 επιπλέον ίπποι θα ήταν εύκολα διαχειρίσιμοι από το εξαιρετικό πλαίσιο και τη σπορ προσέγγιση της ανάρτησης, και σε δεύτερο χρόνο βέβαια να τους αναζητάς για την απόλυτη οδηγική εμπειρία.
Και να λοιπόν που το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και έφερε μαζί του την Tonale και πάλι στα χέρια μας, και μάλιστα στην κορυφαία εκδοχή της (δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει QV), αυτή με τους 280 ίππους…
Με το Montreal Green αυτή τη φορά!
Αν το Misano Blue μας γοήτευσε στην Tonale πέρυσι, το Montreal Green που «έντυνε» την Plug-in έκδοση του ιταλικού SUV φέτος, έφτασε για να μας αναδείξει ακόμα περισσότερο την σέξυ εμφάνισή της και να μας κάνει να την παρατηρούμε συνεχώς, ακόμη και μετά από τις πρώτες ημέρες που είχαμε το αυτοκίνητο στην κατοχή μας.
Άλλωστε είναι το χρώμα που -σύμφωνα με τον Lead Exterior Designer του αυτοκινήτου, κ. Αλέξανδρο Λιώκη- αναδεικνύει ιδανικά τις φόρμες και τις αναλογίες του αυτοκινήτου, ενώ σε συνδυασμό με τις κόκκινες δαγκάνες μέσα στις καλλίγραμμες 19άρες ζάντες, τους μαύρους καθρέπτες με την ιταλική σημαία στη βάση τους και τις δύο απολήξεις της εξάτμισης στα άκρα του μαύρου γυαλιστερού προφυλακτήρα, κάνει την ισχυρότερη έκδοση της Tonale να ξεχωρίζει και αναμφίβολα να εντυπωσιάζει…
Πέρα από αυτά, υπάρχει ακόμα μια μικρή λεπτομέρεια των «απλών» Tonale και της έκδοσης PHEV Q4, που εντοπίζεται στο τελείωμα του πίσω αριστερά παραθύρου (μόνο στη μία πλευρά).
Πιο συγκεκριμένα, στο τόξο του πίσω παραθύρου υπάρχει το χαρακτηριστικό φίδι της Alfa Romeo, που εν προκειμένω όμως έχει αντί κεφαλής μια πρίζα, ώστε να δείχνει από ποια πλευρά φορτίζει το αυτοκίνητο, μιας και η υποδοχή φόρτισης βρίσκεται ακριβώς από κάτω του.
Εκτός αυτού, δύσκολα το μάτι του «γρήγορου παρατηρητή» θα αντιληφθεί ποια έκδοση της Tonale κοιτάει, αφού η PHEV Q4 μοιάζει πολύ με τις μικρο-υβριδικές, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό.
Σε κάθε περίπτωση, η Tonale είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο όμορφα οικογενειακά SUV της αγοράς, ενώ σε αυτό το -τριπλής επίστρωσης- χρώμα (Montreal Green) δείχνει και μεγαλύτερη απ’ ό,τι πραγματικά είναι (Μ: 4528 χλστ., Π: 1841 χλστ. Υ: 1601 χλστ.).
Με το οδηγό σε πρώτο λόγο, ως είθισται!
Ανέκαθεν τα μοντέλα της Alfa Romeo είχαν τον οδηγό σε πρώτο λόγο και τα χωροταξικά ζητήματα σε δεύτερο. Έτσι και στην περίπτωση της Tonale η καμπίνα είναι ξεκάθαρα εστιασμένη στον οδηγό, αλλά δεν φαίνεται ευρύχωρη, τη στιγμή που η έκδοση Plug-in Hybrid (και ειδικά η Veloce της δοκιμής) έχει και κάποιες λεπτομέρειες που εστιάζουν ακόμη περισσότερο στην ευχαρίστηση αυτού.
Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν κάποιες τροποποιήσεις στην κεντρική κονσόλα όπου πλέον υπάρχει ο διακόπτης e-Save (αντί της ιταλικής σημαίας που υπάρχει στις «απλές» Tonale) για την εξοικονόμηση ενέργειας και στον ψηφιακό πίνακα οργάνων για να δείχνει ποτέ το αυτοκίνητο λειτουργεί με ηλεκτρική ενέργεια, κτλ.
Ο τελευταίος μάλιστα μέσα από μια οθόνη 12,25 ιντσών έχει εντυπωσιακή απεικόνιση και αλλάζει εμφάνιση ανάλογα με το επιλεγμένο -από το DNA- πρόγραμμα οδήγησης, ενώ έχει την επιλογή Heritage που κάνει τα όργανα να θυμίζουν αυτά της Giulia του ´60 και σε κάθε «άναμμα» του αυτοκινήτου εμφανίζει τη μούρη της Tonale και σε κάθε κλείσιμο το πίσω μέρος.
Ταυτόχρονα υπάρχει ακόμα μία οθόνη αφής, αυτή του συστήματος infotainment, που με διάμετρο 10,25 ιντσών διακρίνεται για τα καλά γραφικά και την ταχύτητα της, όντας αρκετά συμμαζεμένη σε σχέση με αυτές που βλέπουμε τελευταία στα νέα μοντέλα.
Και εδώ αξίζουν συγχαρητήρια στην Alfa Romeo που καταφέρνει να είναι τεχνολογικά προηγμένη χωρίς όμως να φεύγει από τον αρχικό της στόχο, που είναι αυτός της μεγίστης οδηγικής απόλαυσης.
Επ’ αυτού μάλιστα, η οθόνη είναι ελαφρώς στραμμένη προς τον οδηγό (όπως και γενικότερα η κονσόλα), το κουμπί εκκίνησης του κινητήρα βρίσκεται στο τιμόνι και πίσω αυτού υπάρχουν δυο τεράστια μεταλλικά Paddles για τις αλλαγές των ταχυτήτων που θυμίζουν κατασκευές του Μαρανέλο, τη στιγμή που μεγάλο μέρος του εσωτερικού είναι επενδυμένο με αλκαντάρα και κάθε ραφή είναι σε κόκκινο χρώμα και να φαίνεται…
Από άποψη πρακτικότητας τώρα, οι θήκες για μικροαντικείμενα μπροστά είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο, με δυο αξιοπρεπείς ποτηροθήκες να υπάρχουν πίσω από τον επιλογέα, ένα υποβραχιόνιο σχετικά βαθύ ανάμεσα των εμπρός καθισμάτων και μια θήκη -με ασύρματη φόρτιση- μπροστά από τον επιλογέα, που χρησιμεύει μέγιστα σε όσους έχουν κινητό που υποστηρίζει την NFC φόρτιση.
Πίσω, η πρόσβαση στα καθίσματα είναι καλή χάρη στις πόρτες που ανοίγουν σχεδόν διάπλατα, ενώ ο χώρος για τα πόδια και το κεφάλι είναι τυπικός για άτομα μεσαίου αναστήματος, με μόνο όσους είναι αρκετά ψηλοί να ενδέχεται να χρειαστεί να κάνουν κάποιες υποχωρήσεις.
Βέβαια, σε κάθε περίπτωση η καμπίνα της Tonale είναι κατασκευασμένη για να φιλοξενεί με άνεση τέσσερα άτομα, μιας και το πέμπτο -πέρα από το στενό μεσαίο κάθισμα- θα πρέπει να στριμώξει και τα πόδια του και στον χώρο των άλλων δύο (αριστερά – δεξιά) μιας και υπάρχει ένα ψηλό τούνελ.
Τουλάχιστον οι δυο, αυτοί, επιβάτες πέρα από το γεγονός ότι κάθονται σχετικά άνετα στα πίσω καθίσματα, έχουν στη διάθεσή τους ξεχωριστούς αεραγωγούς, δύο υποδοχές USB (μία USB-A και μια θύρα USB-C) και ένα υποβραχιόνιο (με την αναδίπλωση του μεσαίου καθίσματος) που περιλαμβάνει δυο ποτηροθήκες.
Σχετικά με το πορτ-μπαγκάζ τώρα, η Tonale PHEV διαθέτει μια ηλεκτρική πίσω πόρτα, η οποία ανοίγει είτε από το κλειδί, είτε από το πάτημα του αντίστοιχου διακόπτη στην πέμπτη θύρα για να αποκαλύψει έναν χώρο αποσκευών 385 λίτρων, ο οποίος παρότι είναι μικρότερος κατά 115 λίτρα από την «απλή» Tonale, κρίνεται ικανοποιητικός και χρησιμεύει ιδιαίτερα χάρη στο επίπεδο πάτωμα που διαμορφώνεται με την αναδίπλωση της πίσω σειράς (σε ποσοστό 60:40), σχηματίζοντας ταυτόχρονα έναν χώρο αποσκευών 1.430 λίτρων.
Με 280 «ημίαιμα» άλογα…
Στην ουσία της συγκεκριμένης δοκιμής τώρα, που δεν είναι άλλη από το σύστημα κίνησης, αυτό στην Tonale Plug-in Hybrid αποδίδει συνδυαστικά 280 «ημίαιμα» άλογα. Και λέμε «ημίαιμα» καθώς μπορεί ο αριθμός της μέγιστης ισχύος να είναι ίδιος με αυτόν που γνωρίσαμε παλαιότερα στις Giulia και Stelvio, αλλά τότε προερχόταν από έναν δίλιτρο υπερτροφοδοτούμενο βενζινοκίνητηρα (με ό,τι αυτό συνεπάγεται), ενώ τώρα από ένα σύστημα που συνδυάζει τη δύναμη ενός τετρακύλινδρου βενζινοκινητήρα που κινεί τους μπροστινούς τροχούς και έναν ηλεκτροκινητήρα που κινεί αυτούς που βρίσκονται πίσω, γεγονός που σημαίνει ότι η ισχυρότερη Tonale έχει κίνηση σε όλους τους τροχούς όταν χρειάζεται, αλλά είναι και πισωκίνητη όταν λειτουργεί μόνο με ηλεκτρική ενέργεια.
Σε αριθμούς, η συνεργασία του τούρμπο κινητήρα βενζίνης των 1,3 λίτρων με τους 180 ίππους που κινεί τους εμπρός τροχούς μέσω αυτόματου κιβωτίου έξι σχέσεων και του ηλεκτρικού μοτέρ των 122 ίππων και των 250 Nm που είναι συνδεδεμένος στους πίσω, δίνει συνολική ισχύ που αγγίζει τους 280 ίππους, με τη μέγιστη συνδυασμένη ροπή να μην ανακοινώνεται από τη μιλανέζικη μάρκα!
Όσο για τον ηλεκτροκινητήρα, αυτός λειτουργεί σε τάση 306 V και τροφοδοτείται από μια μπαταρία lithium-ion που έχει μικτή χωρητικότητα 15,5 kWh (12,0 ωφέλιμη), με το ενεργειακό αυτό απόθεμα να είναι επαρκές για αμιγώς ηλεκτρική κίνηση έως 69 χλμ. με ταχύτητα έως 135 χλμ./ώρα σε μικτές συνθήκες, ενώ σε καθαρά αστικό περιβάλλον δε, η ηλεκτρική αυτονομία μπορεί να αγγίξει τα 82 χλμ., σύμφωνα πάντα με την Alfa Romeo.
Σύμφωνα τώρα με τις δικές μας μετρήσεις, κατά τη διάρκεια της δοκιμής μας, η Tonale Plug-in Hybrid έγραφε κάθε φορά που ήταν πλήρως φορτισμένο το αυτοκίνητο 60 χιλιόμετρα ηλεκτρικής αυτονομίας, με τις περισσότερες των περιπτώσεων να επιτυγχάνεται αυτό το νούμερο και μόνο όταν κινηθήκαμε εκτός πόλεως σε αρκετά γρήγορους ρυθμούς η μπαταρία να βγάζει λιγότερα από 50 χιλιόμετρα (44 για την ακρίβεια).
Άλλωστε κάθε Alfa Romeo σε προδιαθέτει για να κινηθείς σε τέτοιους ρυθμούς και το νέο ιταλικό C-SUV δεν εξαιρείται του κανόνα, αφού υπογραμμίζει το σπορ ταπεραμέντο του σε κάθε στιγμή της οδήγησής του, με το τιμόνι να είναι άκρως κοφτερό και την συνεργασία του πλαισίου με την ανάρτηση να δείχνει ευθαρσώς τον οδηγοκεντρικό της χαρακτήρα, σε βαθμό που σε κάνει να αναπτύσσεις έναν ιδιαίτερο δεσμό αγάπης με το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου.
Η τελευταία μάλιστα, στην περίπτωση της έκδοσης Veloce (όπως το αυτοκίνητο δοκιμής) διαθέτει ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενα αμορτισέρ που σκληραίνουν με την επιλογή του προγράμματος Dynamic από το περιστροφικό διακόπτη DNA (Dynamic, Normal και Advanced Efficiency), με την επιλογή σου σε αυτό να γίνεται όλο και συχνότερα (πρακτικά συνέχεια), αφού είναι το πρόγραμμα που ταιριάζει περισσότερο στον χαρακτήρα του αυτοκινήτου και φυσικά στον δικό σου.
Για όσους τώρα θέλουν μια πιο εξευγενισμένη κίνηση, τα προγράμματα Normal και Advanced Efficiency εξασφαλίζουν καλύτερα επίπεδα οικονομίας και άνεσης, με την τελευταία μάλιστα να συνεπικουρείται τόσο από την πιο ήπια απορρόφηση των ανωμαλιών του οδοστρώματος, όσο και από την καλή ηχομόνωση που αποτρέπει την εισαγωγή θορύβων στην καμπίνα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η Tonale δείχνει και σ’ αυτήν την έκδοση ότι είναι κατασκευασμένη για να ικανοποιεί περισσότερο όσους αγαπούν την οδήγηση και όχι όσους βλέπουν το αυτοκίνητο σαν μέσο μεταφοράς.
Είναι ευθύβολη, αρκετά στιβαρή και έχει και τη δύναμη που την κάνει εξαιρετικά γρήγορη, παρότι δεν έχει την αίσθηση του καλού δίλιτρου (επίσης 280 ίππων) που κινεί τις μεγαλύτερες Giulia και Stelvio.
Για του λόγου το αληθές, το RaceBox μας σταμάτησε στα 2,9 δευτερόλεπτα για το 0-60, στα 6,5 δευτερόλεπτα για το 0-100 και στα 8,8 δευτερόλεπτα για το 0-120 χλμ./ώρα, όταν για το 60-100 χλμ./ώρα χρειάστηκε 3,2 δευτερόλεπτα και για το 80-120 χλμ./ώρα 4,0 δευτερόλεπτα, με την τελική ταχύτητα να είναι 206 χλμ./ώρα.
Η καψούρα και η τσιπούρα πληρώνονται…
…έλεγαν οι παλαιότεροι και στην περίπτωση της Tonale Plug-in Hybrid Q4 αυτό το γνωμικό μάλλον ταιριάζει απόλυτα καθώς ξεκινάει από τα 51.635 ευρώ (59.000 ευρώ η Veloce), με το πράσινο χρώμα του αυτοκινήτου δοκιμής να κοστίζει επιπλέον 1.651 ευρώ, αλλά να αξίζει με το παραπάνω…
Σε «πρώτη ανάγνωση» η τιμή αυτή μπορεί να φαίνεται αρκετά υψηλή, αλλά αν στην εξίσωση βάλουμε τη μοναδικότητα της κατασκευής και τις τιμές των αντίστοιχων μοντέλων του ανταγωνισμού, θα αντιληφθούμε ότι η Tonale Plug-in Hybrid Veloce είναι «μόλις» 6.500 ευρώ ακριβότερη από την BMW X1 PHEV (52.575€) και 8.000 ευρώ από το Volvo XC40 Plug-in Hybrid (51.067€), που είναι και οι άμεσοι ανταγωνιστές της.
Απέναντι τους, η Ιταλίδα καλλονή προτάσσει αναμφισβήτητα μια άκρως «σεξουαλική» εμφάνιση, ένα ποιοτικό και κυρίως οδηγοκεντρικό εσωτερικό και μια οδηγική συμπεριφορά, που δύσκολα μπορείς να βρεις σε οποιοδήποτε άλλο SUV της αγοράς. Τα γνωρίσματα δηλαδή που έκαναν τις Alfa να ξεχωρίζουν…
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΜΠΟΥΚΗΣ
| ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ |
1.3Τ
|
| Καύσιμο |
Βενζίνη
|
| Χωρητικότητα(κ.εκ.) |
1.332
|
| Κύλινδροι |
4 σε σειρά
|
| Βαλβίδες | 16 |
| Μεγ. Ισχύς(ίπποι/σ.α.λ.) |
180/5750
|
| Μεγ. Ροπή(Nm/σ.α.λ.) |
270/1850
|
| Θέση |
Εμπρός, εγκάρσια
|
| Τροφοδοσία |
Άμεσος ψεκασμός, υπερτροφοδότηση
|
| Εκκεντροφόροι |
1ΕΕΚ
|
| Διάμ.X Διαδρ.(χλστ.) |
70,0 x 86,5
|
| Σχέση συμπίεσης |
10,5:1
|
| Κιλά/ίππο | 6,6 |
|
ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
|
|
|
Θέση
|
Πίσω
|
|
Μεγ. Ισχύς(ίπποι)
|
122 |
|
Μεγ. Ροπή(Nm)
|
250 |
|
Συνδ. Ισχύς(ίπποι/σ.α.λ.)
|
280/5750
|
|
Συνδ. Ροπή(Nm/σ.α.λ.)
|
– |
| ΜΠΑΤΑΡΙΑ | |
|
Χωρητικότητα (kWh)
|
15,5 (12,0 ωφέλιμη)
|
|
Τάση (V)
|
306 |
| ΑΝΑΡΤΗΣΗ | |
| Εμπρός |
Γόνατα ΜακΦέρσον με ψαλίδια βάσης, αντιστρεπτική δοκός
|
| Πίσω |
Γόνατα ΜακΦέρσον με ψαλίδια βάσης, αντιστρεπτική δοκός
|
| ΦΡΕΝΑ | |
| Εμπρός |
Αεριζόμενοι δίσκοι 330 χλστ.
|
| Πίσω |
Δίσκοι 278 χλστ.
|
| ΤΙΜΟΝΙ | |
| Σύστημα |
Κρεμαγιέρα
|
| Υποβοήθηση |
Ηλεκτρική
|
| Στροφές τιμονιού | 2,3 |
| Διάμετρος στροφής(μέτρα) | 11,6 |
| ΜΕΤΑΔΟΣΗ | |
| Κίνηση |
Στους τέσσερις τροχούς (εμπρός από θερμικό μοτέρ + πίσω από ηλεκτρικό μοτέρ)
|
| Κιβώτιο |
Αυτόματο 6 σχέσεων
|
| Σχέση μετάδοσης 1η | 4.459 |
| Σχέση μετάδοσης 2η | 2.508 |
| Σχέση μετάδοσης 3η | 1.555 |
| Σχέση μετάδοσης 4η | 1.142 |
| Σχέση μετάδοσης 5η | 0.851 |
| Σχέση μετάδοσης 6η | 0.672 |
| Σχέση μετάδοσης 7η | – |
| Σχέση μετάδοσης 8η | – |
| όπισθεν | 3.185 |
| Τελική σχέση μετάδοσης | 3.683 |
| ΤΡΟΧΟΙ | |
| Διάσταση |
19×8,5J
|
| Υλικό |
Αλουμίνιο
|
| Τύπος ελαστικών | Goodyear Eagle F1 Asymmetric 5 |
| Διάσταση ελαστικών |
235/45 R19
|
| Ρεζέρβα |
Κιτ επισκευής
|
| ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ-ΒΑΡΗ | |
| ΜήκοςXπλάτοςXύψος(χλστ.) |
4528x1841x1601
|
| Μεταξόνιο(χλστ.) | 2636 |
| Μετατρόχιο εμπρός(χλστ.) | 1585 |
| Μετατρόχιο πίσω(χλστ.) | 1577 |
| Βάρος(κιλά) | 1835 |
| Χώρος αποσκευών(λίτρα) |
385 – 1430
|
| ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ | |
| 0-60 χλμ./ώρα (δευτ.) | 2,9 |
| 0-100 χλμ./ώρα (δευτ.) | 6,5 |
| 0-120 χλμ./ώρα (δευτ.) | 8,8 |
| Τελική ταχύτητα(χλμ./ώρα) | 206 |
| ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ(λίτρα/100χλμ.)-ΡΥΠΟΙ(γρ./χλμ.) | |
| Μέση τιμή κατασκευαστή | 1,3 |
| Μέση τιμή δοκιμής | 7,1 |
| Μέγιστη τιμή δοκιμής | 8,9 |
| Ελάχιστη τιμή δοκιμής | 4,3 |
| Αυτονομία(χλμ.) | 555 |
|
Ηλεκ. Αυτονομία (χλμ.)
|
60 |
| Ρεζερβουάρ(λίτρα) | 42 |
| Εκπομπή CO2 | 26 |
| ΤΙΜΗ(ευρώ) | |
| Βασικής έκδοσης | 59.000 |
| Αυτοκίνητου δοκιμής | 64.303 |
Δείτε όλες τις φωτογραφίες της δοκιμής:
