Πάλι χαθήκαμε, βρε Γιάννη…
Μου είχες τηλεφωνήσει να βρισκόμαστε Παρασκευή μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο αλλά δεν τα καταφέραμε, έφυγα αμέσως για Λάρισα. Mου ‘φεραν ένα καλό τσίπουρο και δεν ήταν να… καθυστερώ!
Πάντως, βρε Γιάννη μου, πολλά με προβληματίζουν, πέρα από τα Τέμπη, για τα οποία δεν βλέπω οι πολιτικοί μας να πήραν το μήνυμα. Τα ‘καναν ΘΑΛΑΣΣΑ, έγιναν ρεζίλι και τώρα δεν μπορούν να τα φέρουν σε λογαριασμό. Δύο χρόνια κι ακόμη στο ΜΗΔΕΝ είμαστε! Δεν ξέρουμε πώς έπιασε φωτιά, πώς έγινε η έκρηξη! Καμιά βελτίωση δρομολογίων, κανείς νέος προορισμός, ούτε τροχαίο υλικό. Τα βαγόνια έχουν φτιαχτεί αρχές 2.000 στον Κιολεΐδη, είναι δε σχέδια απ’ το… 70 – 80 της Ζήμενς και Μπομπάρντιερ!
Ο αντ/δρος υπαλλήλων ΟΣΕ, Π. Μπαριανός, λέει ότι πριν το δυστύχημα υπηρετούσαν 726 και τώρα είναι… 560!
Μην ξεχνάμε Γιάννη μου, ότι απ’ το ‘50 μέχρι και το ‘80 η σιδηροδρομική κίνηση ήταν 10ΠΛΑΣΙΑ από σήμερα, ΟΛΑ ήταν σε ΜΟΝΗ γραμμή, ηλεκτρονικά δεν είχαμε αλλά ούτε μετωπικές είχαμε, πλην του Δοξαρά. Είχαμε όμως ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ…
Σήμερα, η Ελλάδα δεν έχει σιδηροδρομικό δίκτυο, άρα ΔΕΝ έχει ΑΝΑΠΤΥΞΗ! Έχει, όμως, ΕΝΑΝ εργολάβο που του δίνομε να φτιάχνει δρόμους για να εισπράττονται ΔΙΟΔΙΑ και φόροι από υγρά καύσιμα. Όλα τα άλλα για… συμβάσεις 717, για τσιγγάνους που κλέβουν τα χάλκινα καλώδια κλπ. είναι ιστορίες για φλώρια!
Με ΜΑΤ και καπνογόνα πάντως δεν λύνονται τα προβλήματα. Όπως δεν λύθηκαν στο ΚΙΛΕΛΕΡ, 6 Μαρτίου 1910, όταν έβαλαν τον… στρατό (!) να πυροβολήσει τους διαδηλωτές που κατέβαιναν Λάρισα ζητώντας να μην είναι ΣΚΛΑΒΟΙ των… Ελλήνων! Τελικά κέρδισαν…
Οπότε, Γιάννη μου, ας πάω στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τώρα που φεύγει από την προεδρεία. Παρουσιάστηκε, λοιπόν, πρόβλημα σοβαρό με τις… γάτες της! Τόσα χρόνια συνήθισαν το περιβάλλον με τα ψηλοτάβανα και τις τοιχογραφίες στο προεδρικό και δύσκολα να ξαναπάνε πίσω στο διαμέρισμα του Μεταξουργείου!
Το βασικό πρόβλημα το ‘χει ο μεγάλος, ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ, όπως έγραψε και η «Καθημερινή» τις προάλλες, στη βαρυσήμαντη… συνέντευξη που του πήρε! Φοβάται την πισίνα του Μεταξουργείου, αφού παλιά, είχε πατήσει… αντιηλιακό, γλίστρησε και παρά λίγο να βρεθεί στο νερό. Σίγουρα θα του ‘χει αφήσει ψυχολογικά.
Πάντως, εγώ Γιάννη μου, και το λέω με την καλή μου την καρδιά, θα της πρότεινα να παρακαλέσει τον Τασούλα (έχει κατανόηση), να τα άφηνε εκεί για λίγο, 2 – 3 μήνες, και να τα πηγαινοφέρνει ο σωφέρ μέχρι να προσαρμοστούν!
Βέβαια, αυτά τα πράγματα δεν είναι εύκολα Γιάννη μου, κι εσύ ξέρεις καλά από γάτες. Σίγουρα, όμως, η Κατερίνα μας θα τα καταφέρει. Εδώ πέρασε τις ανεμογεννήτριες στα καμμένα κι έκοψε τις αναδρομικές συντάξεις μόλις της το ζήτησαν ο Αλέξης κι ο Κυριάκος, στις γάτες θα κωλώσει;
Έχω τώρα και κάποια ασήμαντα θεματάκια, αλλά μην μου θυμώνεις!
Μαθαίνω, που λες, ότι αυτοί οι δήμαρχοι Αλεξανδρούπολης και Διδυμοτείχου μένουν κολλημένοι, βρε παιδί μου, στις αγορές σπιτιών στα παραμεθόρια χωριά τους από Βούλγαρους και Τούρκους. Γιατί; Τι ζόρι τραβάνε οι δήμαρχοι;
Αφού δεν στεναχωριούνται οι κάτοικοι που τα πουλάνε (σε εξευτελιστικές τιμές 10.000 – 15.000), γιατί χολοσκάνε οι δημάρχοι; Άλλωστε, τα χωριά αυτά έχουν πια ερημώσει από Έλληνες. Άστα, λοιπόν, τα κορόιδα να πάνε να αγοράσουν, σκέπτονται οι κάτοικοι! Φυσικά, δεν μπορεί το μυαλουδάκι τους να σκεφτεί ΓΙΑΤΙ αγοράζουν «τα κορόιδα»…
Και γιατί οι Τούρκοι πάνε ο μ α δ ι κ ά στη Βουλγαρία που είναι ΕΕ, κάνουν μια μαϊμού «βουλγάρικη» εταιρία, μετά έρχονται Ελλάδα, στήνουν ένα… υποκατάστημα (!) και προχωρούν στην αγορά, με τον Ερντογάν να χαμογελάει με νόημα!
Οι ντόπιοι ξεχνάνε τί είχαν τραβήξει απ’ τη Βουλγαρία οι πατεράδες τους μέχρι το 1944, όταν είχε ΠΡΟΣΑΡΤΗΘΕΙ η περιοχή αυτή. Όμως, ούτε οι π ο λ ι τ ι κ ο ί μας καταλαβαίνουν τι σημαίνουν αυτές οι ο μ α δ ι κ ές αγορές στην παραμεθόριο, σε συνδυασμό με την κρατική εγκατάλειψη της Θράκης.
‘Αμ το άλλο, Γιάννη μου, είναι πως με την διοίκηση Τραμπ οι δικοί μας παραπατάνε. Άσε που, μαθαίνω πως ΠΑΓΩΣΕ (5/3/25), πάλι από εμάς η έρευνα για το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και το πλοίο επιστρέφει στην βάση του (Ιταλία)!
Είναι το επεισόδιο της Κάσου το καλοκαίρι, που θύμωσαν οι Τούρκοι. Οι Ισραηλινοί το θέλουν χτες, η ΕΕ το χρυσοπληρώνει αλλά οι πολιτικοί μας ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ μην θυμώσει η Τουρκία. Ο Τραμπ, όμως, «μετράει» μόνο όσους ΔΕΝ φοβούνται και σταματάει τις κρίσεις όπου βρίσκονται οι αντίπαλοι την στιγμή της εκεχειρίας, έχουν- δεν έχουν ΔΙΚΙΟ!
Οι πολιτικοί μας ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να σηκώσουν στους ώμους τους τις γεωπολιτικές ευκαιρίες που μας προσφέρονται και που δεν θα ξανάρθουν. Η Ιταλία θέλει να κλέψει μερίδιο από εμάς στον έλεγχο ΝΑ Μεσογείου! Οι Βρυξέλλες στρέφονται άρον-άρον στην πολεμική βιομηχανία αλλά ούτε εδώ θέλομε να ακολουθήσομε (ναυπηγεία, ΕΛΒΟ κλπ.).
Στις 24, δε, ΜΑΡΤΙΟΥ ο Τραμπ εξαγγέλλει μέτρα για την ποντοπόρο ναυτιλία που μας αφορούν…
Ειλικρινά Γιάννη μου, δεν ξέρω τι μας περιμένει…
