Από τους παλιούς αγωνιζόμενους του βόρειου χώρου, ο Αχιλλέας Καλεύρας. Με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη και μέλος του Αυτοκινητιστικού Όμιλου Θεσσαλονίκης (Α.Ο.Θ.) από το 1969.
H μεγάλη του αγάπη για το αυτοκίνητο και την ταχύτητα, τον έκανε να θέλει να ασχοληθεί με τους αγώνες αυτοκινήτου. Έτσι, το 1971 παίρνει πτυχίο κριτή – χρονομέτρη και αρχίζει και «συμμετέχει» σε αγώνες από την θέση της οργάνωσης, ενώ την επόμενη χρονιά (σ.σ. 1972), αποφασίζει να εμπλακεί ενεργά και αγοράζει ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο. Την Lancia Fulvia HF 1.6 του Σταύρου Γεωργιάδη («Βόρειος»). Ένα πολύ καλό αυτοκίνητο ετοιμασμένο στην Ιταλία, από την εργοστασιακή ομάδα της Lancia.
Και έτσι έρχεται και ο πρώτος αγώνας…
-
23 – 24 Ιουνίου 1973 | 11ο Ράλλυ Σκρα Κιλκίς Λαχανά
Ένας διήμερος χωμάτινος αγώνας 1.700 χλμ.! Ξεκινούσε το Σάββατο και τερμάτιζε την Κυριακή το απόγευμα. Συνοδηγός του θα είναι ο Αναστάσιος Εργανιάν. Τερμάτισαν στην 3η θέση της γενικής κατάταξης, δεχόμενοι πολλά συγχαρητήρια από όλους. Να σημειώσουμε ότι νικητής του αγώνα ήταν ο «Λεωνίδας» με Audi και δεύτερος γενικής ο Γάκης Καλεμτζάκης με Ford.
-
8 – 9 Σεπτεμβρίου 1973 | 7ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ.
Το 1973 θα έχει και μια δεύτερη συμμετοχή στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. με συνοδηγό τον Βασίλη Τσιτσογιαννόπουλο. Ο αγώνας ήταν μεικτός και είχε οκτώ Ειδικές Διαδρομές με την ασφάλτινη ειδική του Χολομώντα να γίνεται δυο φορές. Έκανε πρώτο χρόνο κλάσης στην Ειδική Διαδρομή του Χολομώντα, αλλά στην συνέχεια εγκατέλειψαν. Είναι ο αγώνας που τερμάτισε μόνο ένα αυτοκίνητο (!), οι Ζαφρανάς Σωτήρης – Ιωάννης Μακρής με Opel Kadett Rallye. Ρεκόρ για τα ελληνικά -τουλάχιστον- δεδομένα…
-
9 Μαρτίου 1975 | 6ο Ράλλυ Θερμαϊκού
Συνοδηγός του θα είναι ο Νίκος Γιαννούδης. Πήγαιναν πολύ καλά, διεκδικούσαν μια θέση στο βάθρο, αλλά στην προτελευταία ειδική του αγώνα, Όσσα, στην τελευταία στροφή, έκαναν ένα τετ-α-κε, λόγω της λάσπης, λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό. Έσβησε ο κινητήρας, δεν μπόρεσαν να τον ξαναβάλουν μπροστά και αποφάσισαν να σπρώξουν το αυτοκίνητο, με την βοήθεια των θεατών. Και έτσι λοιπόν τερμάτισαν, με το Lancia να περνάει την γραμμή τερματισμού ανάποδα, με το πίσω μέρος του! Το αποτέλεσμα ήταν να βγουν εκτός αγώνος, μετά από απόφαση ενός κριτή, του Μ. Ψ. Εδώ, να πούμε ότι μετά από αυτή την εμπειρία ο Νίκος Γιαννούδης αποφάσισε να ξεκινήσει την δική του αγωνιστική ιστορία στον βόρειο χώρο, από την θέση του οδηγού.
-
12 – 13 Σεπτεμβρίου 1975 | 9ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ.
Ακόμη ένας χωμάτινος αγώνας που συμμετείχε ο Αχιλλέας Καλεύρας ήταν το 9ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. Πρωταθληματικός αγώνας με 50 συμμετοχές. Συνοδηγός του για άλλη μια φορά ο Αναστάσιος Εργανιάν και μαζί πέτυχαν μια πολύ καλή εμφάνιση, με τερματισμό στην 6η θέση γενικής κατάταξης και στην 2η θέση της κλάσης 4/1600.
Ήταν ο τελευταίος αγώνας του Αχιλλέα από το κάθισμα του οδηγού. Στην συνέχεια η Lancia Fulvia HF, αφού μετατράπηκε σε αυτοκίνητο καθημερινής χρήσης – βόλτας, πουλήθηκε σε ιδιώτη για κυκλοφορία.
Συμμετείχε όμως και από το κάθισμα του συνοδηγού σε έναν αγώνα:
-
10 Απριλίου 1983 | 4ο Ράλλυ Μακεδονίας
Στον μοναδικό αγώνα που έκατσε στο κάθισμα του συνοδηγού ο Αχιλλέας, ήταν το 1983 στο Ράλλυ Μακεδονίας, συνοδηγός του Φώτη Ζήση σε ένα Ford Escort.
Και εδώ τελειώνουν οι αγωνιστικές δραστηριότητες του Αχιλλέα Καλεύρα ως ενεργού αγωνιζόμενου. Θα συνεχίσει να είναι κοντά στους αγώνες για αρκετά χρόνια από την θέση του οργανωτή και σε αγώνες Ράλλυ αλλά και σε αγώνες με τζιπ, ενώ -εκτός του πτυχίου κριτή – χρονομέτρη που αναφέραμε στην εισαγωγή- παίρνει το 1980 και του αγωνοδίκη και αλυτάρχη.
Σαν καλύτερη στιγμή του, θεωρεί ότι ήταν η 3η θέση γενικής στον πρώτο του κιόλας αγώνα, στο Σκρα Κιλκίς το 1973. Άλλωστε έχει τις καλύτερες αναμνήσεις από την Lancia Fulvia HF. Ένα πολύ καλό αυτοκίνητο, σχεδόν εργοστασιακό. Δυνατό και ανθεκτικό, αλλά συγχρόνως και πολύ δαπανηρό. Επ’ αυτού, αξίζει να αναφέρουμε ότι οι πρώτες λέξεις που του είπε ο Σταύρος Γεωργιάδης όταν την αγόρασε ήταν: «Δυο κότερα αν έχεις μπορείς να τα συντηρήσεις με λιγότερα χρήματα απ’ ότι την Lancia».
Επίσης δεν θα ξεχάσει ποτέ την στιγμή που έδωσε εκκίνηση στον Bjorn Waldegard, σε Ράλλυ Ακρόπολις σαν αφέτης Ειδικής Διαδρομής στα Μετέωρα.
Όσο για την πιο άτυχη στιγμή, αυτή είναι όταν του «στοίχισε πολύ» η θέση εκτός αγώνος στο Ράλλυ Θερμαϊκού το 1975, λόγω της ατυχίας και της συμπεριφοράς του κριτή.
Κάτι ακόμη που πρέπει να αναφέρουμε είναι το εξής…
Στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. του 1973 με συνοδηγό τον Βασίλη Τσιτσογιαννόπουλο, σε κάποιο κοντρόλ έβγαλαν προπορεία. Και εκεί που περίμεναν να έρθει η ώρα τους να μπουν στην Ειδική Διαδρομή, ο Αχιλλέας βγάζει μέσα από το αυτοκίνητο ένα αλουμινόχαρτο με κοτόπουλα. Σηκώνει το καπό της Lancia και τα βάζει επάνω στον κινητήρα για να ζεσταθούν! Λίγο πίσω τους περιμένει να έρθει η ώρα του και ο Κώστας Χαμπής. Βλέπει το καπό σηκωμένο και πλησιάζει να ρωτήσει αν έχουν πρόβλημα για να βοηθήσει, αλλά συγχρόνως μυρίζει κιόλας τα κοτόπουλα! Αποτέλεσμα ήταν τα δυο πληρώματα να κάθονται και να «κάνουν μεζέ» με τα κοτόπουλα λίγα μέτρα πριν το τραπεζάκι του Σ.Ε.Χ. (Σταθμός Ελέγχου Χρόνου για όσους δεν ξέρουν)!
Το αναφέρουμε αυτό για να καταλάβουν -ιδίως οι καινούργιοι αγωνιζόμενοι- την ατμόσφαιρα που επικρατούσε εκείνο τον καιρό ανάμεσα στα πληρώματα. Υπήρξε φορά πάλι σε άλλο αγώνα, που τέσσερα πληρώματα έβγαλαν προπορεία για να ακούσουν ανέκδοτα που έλεγε ο ένας συνοδηγός (ο υπογράφων ήταν παρών συνοδηγός), με αποτέλεσμα το Νο1 του αγώνα (Βασίλης Τσομπανόπουλος) να γλυτώσει «το καπέλο» για κάτι δευτερόλεπτα!
Βλέπετε λοιπόν ότι πρώτα απ’ όλα υπήρχε η φιλία, η διασκέδαση και η αλληλοβοήθεια και ύστερα οι επιδόσεις και τα κύπελλα, πράγμα που τα τελευταία χρόνια -δυστυχώς- δεν βλέπουμε να υπάρχει…
Αχιλλέας Καλεύρας, ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, ευχάριστος, συζητήσιμος, βαθιά συναισθηματικός και το κυριότερο αγαπούσε αυτό που έκανε! Δεν σας κρύβω ότι τελειώνοντας τη συζήτησή μας δεν άντεξε και δάκρυσε…
