Οι χειρονομίες και τα νεύματα επιτρέπουν σε οδηγούς, πεζούς και ποδηλάτες να καταλάβουν τις προθέσεις του καθενός στο δρόμο. Πώς θα μπορούν όμως τα αυτόνομα οχήματα του μέλλοντος χωρίς οδηγό να επικοινωνούν με τους γύρω ανθρώπους;
Η Ford δοκιμάζει μία μέθοδο που χρησιμοποιεί οπτικά-φωτιενά σήματα που καταδεικνύουν με όσο το δυνατόν πιο σαφή τρόπο τι κάνει, αλλά προπάντων, τι προτίθεται να κάνει το αυτοκίνητο. Οι δοκιμές αυτές αποτελούν μέρος μιας εκτενούς έρευνας που διεξάγει η εταιρεία για την ανάπτυξη μίας πλατφόρμας επικοινωνίας, η οποία θα βοηθήσει τόσο στην πλήρη ένταξη των αυτόνομων οχημάτων στην κυκλοφορία, όσο και στην αποδοχή τους από τους υπόλοιπους χρήστες των δρόμων – οδηγούς, πεζούς και ποδηλάτες.
Για να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικές συνθήκες δοκιμών, η εταιρεία επιστράτευσε ένα Transit Conncet τοποθετώντας στο εσωτερικό του ένα ειδικά διαμορφωμένο κάθισμα που «κρύβει» μέσα του τον οδηγό. Με το εν λόγω αυτοκίνητο σχεδιασμένο ώστε να μοιάζει με αυτόνομο όχημα, αλλά με πραγματικό οδηγό «κρυμμένο» στο εμπρός κάθισμα, οι δοκιμαστές μπόρεσαν να καταγράψουν πιο αποτελεσματικά τις αντιδράσεις των περαστικών την ώρα που ποικίλα οπτικά σήματα σε λευκό, πορφυρό ή γαλάζιο χρώμα εμφανίζονταν σε μία φωτεινή μπάρα στην οροφή του αυτοκινήτου, υποδηλώνοντας τις προθέσεις του.
Οι συγκεκριμένες δοκιμές, οι οποίες διαδέχτηκαν μία ανάλογη έρευνα στις ΗΠΑ, πραγματοποιήθηκαν σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Chemnitz στη Γερμανία. Οι ερευνητές προχώρησαν σε δοκιμές δύο ακόμη χρωμάτων, πέραν του λευκού, στην ειδική μπάρα που ήταν προσαρμοσμένη στην οροφή του αυτοκινήτου με πρωταρχικό στόχο οι φωτεινές αυτές ενδείξεις να είναι ορατές από απόσταση 500 μέτρων.
Σύμφωνα με το πόρισμα της έρευνας, το 60% από τους 173 ανθρώπους που συμμετείχαν και συνάντησαν το Transit Connect στο δρόμο, πίστεψε ότι επρόκειτο για αυτόνομο όχημα, ενώ από τις αντιδράσεις 1600 επιπλέον ατόμων αποδείχτηκε ότι το γαλάζιο χρώμα ήταν πιο ευδιάκριτο από το λευκό και συγχεόταν λιγότερο με το κόκκινο απ’ ό,τι το πορφυρό, συγκεντρώνοντας έτσι τις περισσότερες προτιμήσεις. Επίσης, παρατηρήθηκε ότι οι περαστικοί έδειξαν μεγάλη αποδοχή και εμπιστοσύνη στα οπτικά σήματα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία βάση ώστε να εξελιχθεί και να τελειοποιηθεί μία κοινώς αποδεκτή οπτική γλώσσα.
