Η 8C Competizione είναι μια επιστροφή στις ρίζες και παράλληλα ένα εργαστήριο ιδεών για το μέλλον. Δημιουργήθηκε εν μέσω της αναδιοργάνωσης της αυτοκινητοβιομηχανίας για τη νέα χιλιετία και εξελίχθηκε σε ένα σημείο αναφοράς για την Alfa Romeo, γύρω από το οποίο η μάρκα θα επαναπροσδιόριζε την ταυτότητα και τις αξίες της σε επίπεδο σχεδιασμού, αλλά και τεχνικών επιλογών.
Στις αρχές του 2006, ο Sergio Marchionne, έδωσε το σήμα για το πέρασμα στην παραγωγή ενός πρωτότυπου που είχε αποτελέσει το επίκεντρο στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης το 2003. Ο επικεφαλής του Alfa Romeo Centro Stile, Wolfgang Egger, και η ομάδα του επαναπροσδιόρισαν το αρχικό σχέδιο μέσα σε μόλις 8 μήνες. Η 8C παρουσιάστηκε στην τελική της μορφή στο Σαλόνι Αυτοκινήτου στο Παρίσι το 2006 και «κατέκτησε» μέσα σε λίγες εβδομάδες 1.400 παραγγελίες. Τελικά τα 500 αριθμημένα αντίτυπα που κατασκευάστηκαν εξαντλήθηκαν πριν καν το μοντέλο μπει στην παραγωγή.
Η ουσία της Alfa Romeo…
Η ιστορία της 8C Competizione ξεκινά από το ίδιο το όνομα της. Το “8C” αναφέρεται στα οκτακύλινδρα αυτοκίνητα που σχεδίασε ο Vittorio Jano και κέρδισαν αγώνες σε όλο τον κόσμο (4 νίκες στη σειρά στο “Le Mans” και 3 νίκες στη σειρά στο “Mille Miglia”). Το “Competizione” αναφέρεται στη 6C 2500 την οποία οδήγησε ο Juan Manuel Fangio στο Mille Miglia του 1950.
Κατασκευασμένη για να επαναφέρει την τελειότητα της Alfa Romeo, η 8C, εξέφραζε τεχνικές επιλογές που χαρακτήριζαν τη μάρκα από τη γέννηση της. Επιλογές όπως το χαμηλό βάρος που εξασφαλιζόταν από το διπλό πλαίσιο και τη χρήση υλικών όπως το αλουμίνιο, το τιτάνιο και τα συνθετικά υλικά. Επιλογές όπως η ιδανική κατανομή του βάρους μεταξύ των αξόνων που εξασφάλιζε η διάταξη “transaxle” (τοποθετημένος εμπρός και κατά το διαμήκη άξονα κινητήρας και τοποθετημένο στον πίσω άξονα κιβώτιο ταχυτήτων). Και τέλος επιλογές όπως η ακρίβεια των αντιδράσεων που εξασφάλιζε η ανάρτηση με διπλά εγκάρσια ψαλίδια και στους δύο άξονες.
Την 8C κινούσε ένα V8 σύνολο χωρητικότητας 4,7 λίτρων και απόδοσης 450 ίππων, αλλά το πιο σημαντικό ήταν η επιστροφή του κιβωτίου στον πίσω άξονα, επιλογή που είχε χαθεί από τη γκάμα της Alfa Romeo στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Το αποτέλεσμα ήταν ένα αυτοκίνητο με την ιδανική ισορροπία μεταξύ βάρους και δύναμης, το οποίο είχε την ικανότητα να επιταχύνει από στάση στα 100χλμ./ώρα σε μόλις 4,2 δευτερόλεπτα!
Ένας φόρος τιμής στην ιστορία του σχεδιασμού αυτοκινήτων…
Στην εξίσωση της 8C υπήρχε και μια ιδιαίτερη “μεταβλητή”… το στιλ. Το καπό έδειχνε σαν να είναι έτοιμο να καταπιεί το δρόμο, ενώ το προφίλ μέσα στην απλότητα του εκπέμπει όλη τη δυναμική της κατασκευής. Τα φτερά ενώνονται νοητά μέσα μιας ακμής και το πίσω παρμπρίζ αγκαλιάζει τις επιφάνειες καταλήγοντας στο λιτό πίσω μέρος του αυτοκινήτου.
Κατά κάποιο τρόπο το σύνολο μοιάζει με κουίζ για την ιστορία της μάρκας. Τα «μάτια» της προέρχονται από την 33 Stradale, το πίσω μέρος από την Giulietta SZ του 1961, ενώ τα κυκλικά πίσω φωτιστικά σώματα έχουν σαφή αναφορά στην Giulia TZ, μια ακόμα βασίλισσα των αγώνων. Έτσι, η 8C έπαιζε ένα παιχνίδι με το παρελθόν, σαν όλο το Alfa Romeo Centro Stile να είχε βάλει σκοπό να αποτίσει φόρο τιμής σε όλη την ιστορία του σχεδιασμού αυτοκινήτων.
Η κληρονομιά της 8C Competizione…
Η 8C Competizione συγκέντρωνε τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της Alfa Romeo και έγινε πηγή έμπνευσης για τα μεταγενέστερα από αυτή μοντέλα, όπως η MiTo και η Giulietta. Όμως η 8C είχε και έναν πολύ στενό συγγενή. Την μικρή της αδερφή, την 4C, ένα συμπαγές και τεχνολογικά προηγμένο supercar, το οποίο είχε ξεκάθαρα δεσμούς με την 8C, αλλά δεν είχε το φραγμό της έκδοσης περιορισμένης παραγωγής.
Με την 4C, η Alfa Romeo, επέστρεψε στην κατηγορία των συμπαγών σπορ αυτοκινήτων, προσφέροντας εξωτικά υλικά και κορυφαίες τεχνολογικές λύσεις σε συνδυασμό με ελάχιστο βάρος και εξαιρετικά δυναμικά χαρακτηριστικά.
