FeaturesManuscriptsOld SchoolΜιχάλης Γκαβέζος

Αφιέρωμα: Austin Maxi

Μπορεί το 2019 να σηματοδοτεί τα 60 χρόνια ύπαρξης του ΜΙΝΙ (ή άλλως Mini Morris Minor και στη συνέχεια και Austin Mini), παράλληλα όμως συμπληρώθηκαν και 50 χρόνια από ένα άλλο δημιούργημα του ίδιου σημαντικού σχεδιαστή και μηχανικού.

Ήταν το Austin Maxi, του μετέπειτα Sir, Αλέξανδρου Ισσιγόνη…

Όταν η Leyland ανέλαβε την British Motor Holding (BMC & Jaguar), ασφαλώς υπήρχε ανάγκη για ανανέωση κάποιων μοντέλων, αλλά παράλληλα υπήρχε και μια επιφύλαξη μεταξύ των επιτελών της εταιρίας για τις πιο ιδιαίτερες προτάσεις του Ισσιγόνη, με την εμπρόσθια κίνηση και την υδροελαστική ανάρτηση.

Όπως και να έχει, το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε επίσημα στο Πόρτο της Πορτογαλίας, στις 24 Απριλίου 1969, με το νέο υπερτετράγωνο κινητήρα, αρχικά με 1.485 κ.ε. και 68 ίππους, για να ακολουθήσει τον Οκτώβριο του 1970 η έκδοση των 1.748 κ.ε. και 72 ίππων, ενώ το 1972 ακολούθησε η παρουσίαση στο Λονδίνο του μοντέλου 1750 HL, με διπλό καρμπυρατέρ και 91 ίππους.

Στον αυτοκινητιστικό τύπο της εποχής, οι κρίσεις για την εξωτερική εμφάνιση του Maxi ήταν ποικίλες. Κανείς όμως δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει την ευρυχωρία στο εσωτερικό του, την άνετη είσοδο-έξοδο των επιβατών, που εξασφάλιζαν οι μεγάλες πόρτες, ενώ υπήρχε και η καινοτομία της εποχής, με μια πέμπτη, πίσω πόρτα.

Αυτό βέβαια επέτρεπε την μετατροπή του αυτοκινήτου σε στέϊσον βάγκον, ενώ με κατάλληλη διαρρύθμιση, τα καθίσματα μπορούσαν να μετατραπούν σε κρεβάτια. Δεν είναι τυχαίο ότι επί χρόνια, το αυτοκίνητο αποτελούσε αντικείμενο μελέτης ανάμεσα στους σχεδιαστές, για την απόλυτη εκμετάλλευση των εσωτερικών χώρων.

Παράλληλα, η υδροελαστική ανάρτηση εξασφάλιζε άνετες διαδρομές, με ευκολία οδήγησης κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, μένοντας το αυτοκίνητο ανεπηρέαστο τόσο στη βροχή, όσο και στον άνεμο.

Επίσης, με το μεγάλο μεταξόνιο του, μπορούσε να διαγράφει τις στροφές γρήγορα και χωρίς καμιά παρέκκλιση, ενώ η υποστήριξη των φρένων με «σερβό» συμπλήρωνε την οδική ασφάλεια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν το πρώτο βρετανικό αυτοκίνητο ευρείας κατανάλωσης που διέθετε κιβώτιο με πέντε ταχύτητες, ενώ από το 1974 ήταν διαθέσιμο και με 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο.

Αδύνατα σημεία αποτελούσαν ο θορυβώδης κινητήρας, η σχετικά υψηλή κατανάλωση και ο «αργός» κινητήρας της πρώτης περιόδου με τα 1.485 κ.ε.κ.

Δυστυχώς όμως για την BLMC, η εμπορική πορεία του αυτοκινήτου δεν υπήρξε η αναμενόμενη και μια αναβαθμισμένη έκδοση το 1980, το Maxi 2, δεν βοήθησε ιδιαίτερα. Έτσι, το 1981, με έτοιμο το Maestro, η διακοπή της παραγωγής του αυτοκινήτου, μετά από 12 χρόνια, έδειχνε αναπόφευκτη…

Related posts
In Pen & InkManuscriptsΧρήστος Κίτσος

Αγωνιστικά Πορτρέτα: Αντώνης Στιβαχτάρης

HotIn Pen & InkManuscriptsMotorsportOld SchoolWRCΧρήστος Κίτσος

Ράλλυ Σαφάρι: Με τα Snorkel σε «πρώτο πρόσωπο»…

In Pen & InkManuscriptsΧρήστος Κίτσος

R.I.P: Kenjiro Shinozuka [20/11/1948 - 18/03/2024]

Εγγραφείτε στο newsletter μας...

…και ενημερωθείτε με άποψη για το αυτοκίνητο και τη μοτοσυκλέτα!