Η αεροδυναμική παίζει σημαντικό ρόλο στην απόδοση ενός αυτοκινήτου, καθώς όσο μειώνονται οι δυνάμεις αντίστασης του αέρα κατά την κίνηση του αυτοκινήτου, τόσο πιο εκμεταλλεύσιμη γίνεται η δύναμη που παράγει ο κινητήρας του.
Σήμερα, οι κατασκευαστές προσπαθούν να βελτιώσουν την αεροδυναμική ακόμα και στα συμβατικά, καθημερινά αυτοκίνητα, πετυχαίνοντας έτσι καλύτερες επιδόσεις με μικρότερους κινητήρες, ωστόσο ο χώρος όπου η αεροδυναμική ήταν πάντα στο… περιβάλλον της είναι τα αυτοκίνητα υψηλών επιδόσεων και φυσικά οι αγώνες, από όπου προέρχονται πολλά από τα «διαμάντια» που θα δούμε στο άρθρο αυτό…
Lotus Evija
Η νέα Evija, το αμιγώς ηλεκτρικό υπεραυτοκίνητο της Lotus διαθέτει ένα σετ από τούνελ αέρος που εκτείνονται από τη μέση του αυτοκινήτου έως το πίσω μέρος του…
Ειδικά όταν τη δεις από πίσω είναι δύσκολα να μην τα παρατηρήσεις…
Τα τούνελ αυτά επιτρέπουν στον αέρα να «διασχίσει» το μήκος του αυτοκινήτου ανεμπόδιστα, αντί να πάει γύρω-γύρω, επιτρέποντας στο υπεραυτοκίνητο των 2.000 ίππων να κινείται πολύ ταχύτερα!
Gordon Murray Automotive T.50
Το επερχόμενο supercar της Gordon Murray, το Τ.50, διαθέτει μια γιγάντια φτερωτή στο πίσω μέρος του, ανάμεσα από τις εξατμίσεις. Όπως και στο μονοθέσιο Brabham BT46B της εταιρείας στη Formula 1 το 1978, η φτερωτή αυτή θα χρησιμοποιείται για να τραβά τον αέρα από το κάτω μέρος του αυτοκινήτου, με τη δημιουργία κενού (vacuum).
McLaren Elva
Το νέο supercar της McLaren, η ανοιχτή Elva των 800 και πλέον ίππων, δε διαθέτει παρμπρίζ. Έτσι, με σκοπό να αποτραπεί ο αέρας από το να «χτυπάει» το χώρο οδήγησης στην καμπίνα, η εταιρεία δημιούργησε το «αόρατο παρμπρίζ», ένα σύστημα που χρησιμοποιεί των αέρα ώστε να δημιουργήσει μια «φούσκα» γύρω από το πιλοτήριο.
Bugatti Veyron Super Sport
Αντί για εισαγωγές αέρα τοποθετημένες στη οροφή του αμαξώματος, προεξέχοντας από αυτό και δημιουργώντας ανάλογη δύναμη οπισθέλκουσας, η Bugatti χρησιμοποιεί στη Veyron Super Sport για να ψύξει τον κινητήρα τις εισαγωγές NACA, που ακολουθούν το σχήμα της επιφάνειας του αυτοκινήτου και βελτιώνουν την αεροδυναμική.
Plymouth Superbird
Η τεράστια αεροτομή δεν τοποθετήθηκε στο Superbird για το στυλ. Προεξέχει πάνω από το υπόλοιπο αμάξωμα για έναν και μόνο λόγο: καθαρό αέρα. Αν βρισκόταν χαμηλότερα, το ρεύμα αέρα που θα διερχόταν από αυτή θα επηρεαζόταν από το σχήμα του αμαξώματος, κάνοντάς την λιγότερο αποδοτική.
McLaren Senna
Η Senna των 800 ίππων, με το εξωπραγματικό στυλ, σχεδιάστηκε ειδικά ώστε να «κόβει» τον αέρα όσο ποιο αποδοτικά γίνεται, δημιουργώντας παράλληλα τη μεγαλύτερη εφικτή κατακόρυφη δύναμη (downforce) με στόχο τη σταθερότητα. Αποτέλεσμα ήταν ορισμένα… ενδιαφέροντα σχεδιαστικά στοιχεία, όπως η τεράστια αεροτομή, ο πίσω διαχύτης και τα διάφορα πτερύγια που έχουν τοποθετηθεί πέριξ του αμαξώματος.
Porsche 911 GT2 RS
Η νέα Porsche 911 GT2 RS μοιάζει περισσότερο με αγωνιστικό παρά με συμβατικό αυτοκίνητο, κυρίως χάρη στη μεγάλη χαρακτηριστική του αεροτομή που μοιάζει να προέρχεται απευθείας από τις πίστες και δημιουργεί σχεδόν έναν τόνο κατακόρυφης δύναμης στην τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου!
Aston Martin Valkyrie
Αντί να δημιουργήσει κάθετη δύναμη (downforce) στο πάνω μέρος του αυτοκινήτου, η Aston Martin αποφάσισε στη Valkyrie να το κάνει με το κάτω μέρος.
Το αμάξωμα στο κάτω μέρος του είναι στην ουσία κούφιο και καταλαμβάνεται από ειδικά κανάλια ροής που επιτρέπουν στον αέρα να περνά δημιουργώντας δυνάμεις που κρατούν το όχημα «κολλημένο» στο έδαφος.
Chevrolet Corvette Z06
Το κεντρικό κομμάτι στην αεροτομή της C7 Corvette Z06 είναι κατασκευασμένο από πλαστικό υψηλής αντοχής και έχει τη δυνατότητα ρύθμισης καθ’ ύψος. Επιπλέον είναι διάφανο, επιτρέποντας στον οδηγό να βλέπει πίσω μέσω του κεντρικού του καθρέφτη.
Ferrari 488 GTB
Μπορεί η F50 να ήταν η τελευταία Ferrari που έφερε μεγάλη αεροτομή στο πίσω μέρος, ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι το εργοστάσιο του Μαρανέλλο σταμάτησε να χρησιμοποιεί «έξυπνα» αεροδυναμικά βοηθήματα. Αντίθετα μάλιστα, η Ferrari έχει αναπτύξει όλων των ειδών τις κομψές, κρυφές λύσεις ώστε να κατευθύνει αποδοτικά των αέρα γύρω από τα αυτοκίνητά της.
Στις 488 GTB και Spider, η Ferrari χρησιμοποιεί δυναμικά πτερύγια στον διαχύτη του πίσω μέρους, τα οποία ανοίγουν στις υψηλές ταχύτητες, μειώνοντας τη δύναμη οπισθέλκουσας.
Ford GT
Οι αεραγωγοί στο πίσω μέρος του Ford GT διοχετεύουν τον αέρα διαμέσου του αμαξώματος και προς τα πίσω, παράλληλα με την καμπίνα των επιβατών και διαμέσου της αεροτομής, ώστε να δημιουργήσουν αρκετή κατακόρυφη δύναμη, ακόμα και όταν η δυναμική πίσω πτέρυγα είναι κατεβασμένη.
Ferrari 599
Αν και το Ford GT είναι ομολογουμένως το πιο ακραίο παράδειγμα χρήσης των ειδικών αεραγωγών, η Ferrari 599 εξακολουθεί να δικαιούται αναφοράς, καθώς αποτέλεσε το πρώτο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής που χρησιμοποίησε το σύστημα αυτό. Για την ακρίβεια, ήταν το αυτοκίνητο που έκανε μόδα τη χρήση αυτών των εξαρτημάτων.
Dodge Viper ACR
Τα αεροδυναμικά εξαρτήματα της Dodge Viper ACR, πέρα από το εντυπωσιακό στυλ, συμβάλλουν και στην αναβάθμιση της απόδοσης. Με το προαιρετικό πακέτο Extreme Aero Package, η έκδοση ACR της Viper παράγει κατακόρυφη δύναμη ανάλογα με εκείνη ενός αγωνιστικού.
McLaren
Το αερόφρενο που χρησιμοποιεί η McLaren στα αυτοκίνητα της σειράς Super Series (12C, 650S, 675LT, 720S, 765LT) σηκώνεται σε γωνία έως 69 μοιρών και παράγει εντυπωσιακή δύναμη επιβράδυνσης του αυτοκινήτου κατά το φρενάρισμα.
Koeningsegg One:1
Το Koenigsegg One:1 μοιάζει περισσότερο με προϊόν επιστημονικής φαντασίας παρά με δημιουργία του σουηδικού εργοστασίου. Η αεροτομή του είναι τοποθετημένη ψηλά, πάνω από το αμάξωμα και είναι δυναμική, μειώνοντας το στροβιλισμό του αέρα στο εμπρός της μέρος.
Aston Martin DB11
Όπως κάθε αυτοκίνητο επιδόσεων, έτσι και η Aston Martin DB11 πρέπει να παράγει ικανοποιητική κατακόρυφη δύναμη, ωστόσο ως ένα πολυτελές GT δεν μπορεί να φέρει εξωπραγματικά αεροδυναμικά βοηθήματα. Έτσι, η Aston Martin βρήκε μια κομψή λύση: ο αέρας διοχετεύεται διαμέσου του αμαξώματος στην τρίτη κολώνα και εξέρχεται από μια μικρή σχισμή στο πίσω μέρος της θύρας του χώρου αποσκευών, προσομοιάζοντας εν μέρει τους αεραγωγούς που είδαμε στο Ford GT, αλλά με πιο εκλεπτυσμένο και διακριτικό παρουσιαστικό.
McLaren P1
Τα σύγχρονα μονοθέσια της Formula 1 χρησιμοποιούν το σύστημα μείωσης οπισθέλκουσας Drag Reduction System (DRS) ώστε να αυξήσουν την αεροδυναμική του αγωνιστικού, μέσω κίνησης σε διάφορα μέρη-πτέρυγες του αμαξώματος. Κάποια συμβατικά αυτοκίνητα έχουν το ίδιο σύστημα, όπως η Ferrari 488, το οποίο λειτουργεί αυτόματα, ωστόσο η McLaren P1 έχει ένα ειδικό κουμπί στο τιμόνι της ώστε ο οδηγός να μπορεί να χρησιμοποιήσει το σύστημα κατ’ επιλογή και χειροκίνητα.
Porsche 911 GT3 RS
Ναι, μπορεί η 911 GT3 RS να διαθέτει μια τεράστια εντυπωσιακή αεροτομή, ωστόσο οι αεραγωγοί στους τροχούς είναι ακόμα πιο εντυπωσιακοί.
Κατασκευάζονται από ανθρακόνημα και έχουν σχεδιαστεί ώστε να μειώνουν την ανύψωση των τροχών που δημιουργείται από την ταχύτατη είσοδο του αέρα στους θόλους και την πίεση που προκαλείται από την περιστροφή των τροχών.
Pagani Huayra BC
Είδαμε δύο τρόπους χρήσης αεροδυναμικών βοηθημάτων: τα κρυφά και δυναμικά όπως της Ferrari 488 και τα old-school, παθητικά εξαρτήματα όπως αυτά της Dodge Viper ACR. Με ενδιαφέρον παρατηρούμε ότι η Pagani Huayra BC χρησιμοποιεί και τα δύο είδη, με μια τεράστια σταθερή πίσω αεροτομή αλλά και δυναμικά πτερύγια στο εμπρός και το πίσω μέρος του αυτοκινήτου.
Ferrari 458 Speciale
Η Ferrari εγκατέλειψε το συγκεκριμένο σχέδιο στη νέα 488, αλλά τα ειδικά διαμορφωμένα πτερύγια εμπρός στην 458 ήταν μια πολύ έξυπνη λύση…
Είναι κατασκευασμένα από ελαστικό παραμορφωσιμο υλικό, το οποίο αλλάζει σχήμα όσο αυξάνεται η ταχύτητα και άρα η πίεση του αέρα, μειώνοντας τη δύναμη οπισθέλκουσας ανάλογα με την ταχύτητα του αυτοκίνητου. Στην ουσία: παθητικά αεροδυναμικά εξαρτήματα που λειτουργούν ως δυναμικά.
