In Pen & InkManuscriptsΧρήστος Κίτσος

Πρόσωπα: Γιώργος Κιλιβρίδης

Γιώργος Κιλιβρίδης

Κανονικά έπρεπε ο τίτλος να είναι οικογένεια Κιλιβρίδη, γιατί μπορεί ο Γιώργος να ήταν ο οδηγός – μηχανικός, αλλά και οι δυο αδελφοί του, ο Θέμης και ο Νίκος ήταν αυτοί που κάθισαν στο κάθισμα του συνοδηγού δίπλα του…

Νεαρός βρίσκεται στην Αθήνα, όπου και κάνει την στρατιωτική του θητεία. Προσπαθεί να παίρνει όσο πιο πολλές άδειες μπορεί για να πηγαίνει στην αντιπροσωπεία της Ford του Κοντέλλη, όπου έκανε και το πρώτα του βήματα σαν μηχανικός.

To 1974 βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη σε ένα συνεργείο στην παραλιακή (δίπλα στο Ναταλί για όσους γνωρίζουν). Εκεί στήνει το πρώτο αγωνιστικό αυτοκίνητο, που τι θα μπορούσε να ήταν άλλο, από ένα Ford Escort MK I, για πολύ γνωστό οδηγό της εποχής (σ.σ. Γιώργο Σωτηριάδη) του Βόρειου χώρου. Και εκεί ήταν που άρχισε να του μπαίνει το «μικρόβιο» των αγώνων αυτοκινήτου. Έτσι, το 1977 τρέχει τον πρώτο του αγώνα, ένα auto cross, σε μια πίστα στην περιοχή του Φοίνικα Θεσσαλονίκης, με ένα Ford Escort MK I, που ετοίμασε για τον ίδιο.

Την επόμενη χρονιά μεταφέρεται σε δικό του μαγαζί στην περιοχή της Μαρτίου, απέναντι από το Αλλατίνη (Καπετάν Βαγγέλη 3). Ακριβώς απέναντι από την είσοδο του μαγαζιού, την εποχή εκείνη ήταν στον 1ο όροφο μιας πολυκατοικίας τα γραφεία του αγωνιστικού τμήματος της ΕΛΠΑ B. Ελλάδος. Τυχαίο;

Και εκεί αποφασίζει να ετοιμάσει την εξέλιξη του Escort MK I, ένα Escort MK II RS 2000 μακρυμούρικο για την κατηγορία Group 2. Ήταν μάλιστα το πρώτο στη Βόρεια Ελλάδα…

Μετά από 8 μήνες μεγάλης προσπάθειας και πολλά ξενύχτια, κατάφερε να ετοιμάσει ένα 100% αυτοκίνητο αγώνων ράλλυ.

Μοτέρ 175 ίππων με δύο διπλά 48αρια Weber, κιβώτιο 4 σχέσεων αγωνιστικό της Rocket, διαφορικό Άτλας, με ειδικά διαμορφωμένο ρεζερβουάρ 95 λίτρων.

Η δοκιμή του αυτοκινήτου έγινε ένα απόγευμα στον Κέδρινο Λόφο, γνωστή ειδική διαδρομή της εποχής, πάνω από την Θεσσαλονίκη. Παρών ήταν και ο γνωστός δημοσιογράφος Ιωάννης Παμπούκης, ο μετέπειτα εμπνευστής-ιδρυτής του περιοδικού μας, AutoMoto!

Μάλιστα κάθισε και στο κάθισμα του συνοδηγού και το απόλαυσε λέγοντας μετά: «Με έκανε εντύπωση η γρηγοράδα του αυτοκινήτου στο βγάλσιμο μιας στροφής και η αδιαφορία του να περνάει τις εδαφικές ανωμαλίες. Ο Γιώργος το απογείωσε αρκετές φορές σηκώνοντας το στον αέρα, αλλά έβρισκε πάντοτε την επαφή με τον δρόμο σωστά για το πλασάρισμα για την επόμενη στροφή».

Το 1978 ξεκινάει να συμμετάσχει σε αγώνες Ράλλυ με πρώτο αγώνα το Ράλλυ Ολύμπου και συνοδηγό τον Παπαϊωάννου Ανέστη. Από την επόμενη χρονιά, 1979, στο κάθισμα του συνοδηγού θα κάθονται τα αδέλφια του. Ο Θέμης κατά κύριο λόγο και σε κάποιους αγώνες και ο Νίκος.

Να σημειώσουμε εδώ ότι το 1981 ήταν συνοδηγός του ο πολύπειρος Δημήτρης Νάκης και το 1986 έκανε έναν αγώνα με τον Μάρκο Χατζηκυριάκο (Ράλλυ Θερμαϊκού).

Τελευταίος αγώνας ήταν το Ράλλυ Δ.Ε.Θ. του 1986 με συνοδηγό τον αδελφό του Θέμη. Σαν καλύτερα αποτελέσματα να πούμε τις δύο 3ες θέσεις σε Ράλλυ Μακεδονίας το 1981 και 1985 και την 4η θέση γενικής σε Ράλλυ Δ.Ε.Θ. το 1981.

Επίσης, έχει 1η θέση στην κατηγορία Ε/15 στο Ράλλυ Θερμαϊκού 1986, μια 2η θέση πάλι στη Ε/15 στο Ράλλυ Μακεδονίας 1985 και μια 3η θέση Group 2 στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. το 1981.

Έχει συμμετάσχει σε τέσσερα Ράλλυ Χαλκιδικής (3 με τον Θέμη και 1 με τον Νίκο) συνεχόμενα 1980-1981-1982-1983. Καλύτερο αποτέλεσμα στον αγώνα του 1982, 18οι γενικής κατάταξης και 4οι γενικής Group 2.

H μεγαλύτερη άτυχη στιγμή στην καριέρα του, το Ράλλυ Κένταυρος του 1983. Ένας αγώνας που χαρακτηρίστηκε «πόλεμος Βόρειων – Νότιων». Ένα κλατάρισμα στα πρώτα μέτρα της πρώτης ειδικής Πορταριά, τον έκανε να τρέξει για 4 χιλιόμετρα με 3 τροχούς και μια ζάντα (δείτε την παρακάτω φωτογραφία) και του στοίχισε μια θέση αν όχι στο βάθρο, στην πρώτη πεντάδα γενικής. Για την ιστορία, τον αγώνα κέρδισε ο Γιάννης Ψηφίδης, οδηγός από την Θεσσαλονίκη με Opel Kadett GT/E.

Αν και τα αυτοκίνητα του δεν ήταν τόσο δυνατά όσο του ανταγωνισμού, έβρισκε τον τρόπο να βρίσκεται πάντα μέσα στην τριάδα των χρόνων των ειδικών διαδρομών. Ένας οδηγός της λογικής ότι ξεκινάω έναν αγώνα και θέλω να τερματίσω στο βάθρο. Το προσπαθούσε και τις περισσότερες φορές το πετύχαινε, με χαμηλότερης ιπποδύναμης αυτοκίνητα. Βέβαια, να σημειώσουμε ότι έχασε και τερματισμούς στις τρεις πρώτες θέσεις, από έλλειψη «πείρας», αφού αρκετές φορές χρεώθηκε με βαθμούς ποινής χρόνου (το γνωστό καπέλο προάφιξης η καθυστέρησης σε ειδική διαδρομή).

Γεγονός είναι ότι ο Γιώργος Κιλιβρίδης ήταν ένας οδηγός της «πάστας» εκείνης που μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη σε κάθε αγώνα που συμμετείχε. Ήταν ένθερμος οπαδός της Ford και κατά συνέπεια στους αγώνες συμμετείχε μόνο με αυτοκίνητα της. Στην αρχή με το Escort MK I και μετά με την εξέλιξη του, το MK II RS 2000. Ήταν δε από τους καλύτερους μηχανικούς της εποχής του, ο «μουτζούρης» όπως τον έλεγαν οι φίλοι και συναθλητές του, γιατί ήταν συνέχεια μαυρισμένος από την πολλή δουλειά. Αλλά και ακόμη είναι, αφού δεν λέει να σταματήσει να εργάζεται (το μικρόβιο δεν φεύγει) και να δημιουργεί, όπως φαίνεται άλλωστε και από το κόκκινο Escort MK I που ανακατασκεύασε πρόσφατα στο μαγαζί του…

O αδελφός του Θέμης, εκτός του ότι συνοδήγησε σε αρκετούς αγώνες με τον Γιώργο, έτρεξε συνοδηγός και με έναν «θρύλο» θα λέγαμε του μηχανοκίνητου στην Ελλάδα. Με τον Τζόνι Πεσματζόγλου με το εργοστασιακό Opel Ascona 400.

H συνεργασία τους ξεκίνησε το 1983 στο 8ο Ράλλυ Χαλκιδικής, ενώ την επόμενη χρονιά, το 1984, στο 9ο Ράλλυ Χαλκιδικής επανέλαβαν την συμμετοχή, όπου μάλιστα τερμάτισαν 10οι γενικής κατάταξης και 6οι Έλληνες!

Το 1986 πήραν μέρος στο 11ο Ράλλυ Χαλκιδικής, αλλά και στο 33ο Ράλλυ Ακρόπολις επίσης. Στάθηκαν άτυχοι όμως αφού εγκατέλειψαν στην 37η ειδική διαδρομή από ηλεκτρικά! Ναι σωστά διαβάσατε 37η ειδική, γιατί τότε ήταν οι αγώνες με όλη τη σημασία τη λέξης.

Φανταστείτε ότι το συγκεκριμένο Ακρόπολις, του 1986, είχε 46 ειδικές διαδρομές και το φετινό είχε μόλις 16 ειδικές!

Αυτή ήταν η αγωνιστική ιστορία του Γιώργου Κιλιβρίδη. Φαίνεται όμως ότι θα υπάρξει και συνέχεια, αφού στο μαγαζί που έχει αυτό τον καιρό, σαν βοηθός του είναι ο γιος του Άκης. Ο οποίος έχει όρεξη και θέληση να συνεχίσει την αγωνιστική ιστορία της οικογένειας. Προς το παρόν έχει ετοιμάσει, πάντα βέβαια με την βοήθεια και τις γνώσεις του πατέρα Γιώργου, ένα πολύ όμορφο και δυνατό Ford Escort MK II (είπαμε έχει και αυτός το μικρόβιο), πιστό αντίγραφο του μοντέλου που κυκλοφορούσε κάποτε, με πινακίδες Ιστορικού.

Βέβαια, σε περίοπτη θέση μέσα στο μαγαζί υπάρχει και το αγωνιστικό Escort MK II RS 2000 (γνήσια καρότσα Ford RS παρακαλώ) που έτρεχε ο Γιώργος και που έχει μπει σε πρόγραμμα ανακατασκευής.

Ελπίζουμε λοιπόν ότι του χρόνου θα το ξαναδούμε να τρέχει στις ειδικές διαδρομές με τον Γιώργο Κιλιβρίδη στο τιμόνι, όπως τότε…

Related posts
Auto NewsFeaturesIn Pen & InkNews

WCOTY 2024: Οι νικητές...

In Pen & InkManuscriptsΧρήστος Κίτσος

Αγωνιστικά Πορτρέτα: Αντώνης Στιβαχτάρης

HotIn Pen & InkManuscriptsMotorsportOld SchoolWRCΧρήστος Κίτσος

Ράλλυ Σαφάρι: Με τα Snorkel σε «πρώτο πρόσωπο»…

Εγγραφείτε στο newsletter μας...

…και ενημερωθείτε με άποψη για το αυτοκίνητο και τη μοτοσυκλέτα!