Σε μια μπουνταλοπροοδευτική κοινωνία, τύποι με ψηλοτάκουνα, θήλεα με μυαλό κότας και ντεμέκ γόηδες πλασάρονται και προωθούνται ως δήθεν διάσημοι σε κοινωνικά και πραγματικά δίκτυα, ενώ άλλοι Κολούμπιες και Χαρβαρντιανοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι η δεκαετής μπόρα έχει περάσει και πλέον οδεύουμε για τη νέα και καλύτερη Ελλάδα. Πρώτα απορείς και σε δεύτερο χρόνο προσπαθείς να αντιληφθείς αν τελικά ζεις στην Ελλάδα του ante portas 2020 ή σε μια εικονική πραγματικότητα…
Είναι Σάββατο, οκτώ παρά το απόγευμα και μόλις αποχαιρέτησες προσωρινά τα παλικάρια σου, τους μαχητές σου, που μαζί παλεύετε να κλείσετε ακόμα ένα τεύχος, και γυρνάς σπίτι. Εκεί, η «συνοδηγός» σου μαζί με τη φίλη της φτιάχνουν μπισκότα για τις γιορτές και σε προστάζουν -τσεκουράτα- να «πεταχτείς» μέχρι το σούπερ για ένα υλικό, που ξέχασαν να αγοράσουν… γιατί «για σένα νοιάζονται βρε ρεμάλι…» το νου σου!
Τσατάλια τα νεύρα σου, γιατί προτιμάς να τα έχεις όλα προβλεπόμενα και όχι να τρέχεις τελευταία στιγμή, αλλά δίχως πολλά – πολλά λόγια, ξαναμπαίνεις στο αυτοκίνητο και πας, αφού θα σου κάνει καλό να γλυτώσεις λίγο ακόμα από τον «κοινωνικό σχολιασμό» που πάει σύννεφο στην κουζίνα…
Φτάνεις στο πολυκατάστημα, μεγάλο με όλη την απαραίτητη φωταγώγηση για να προσεγγίζει βλέμματα και πελάτες, ενώ εσύ παρατηρείς πριν καλά – καλά παρκάρεις, έναν κύριο που στέκει με την περίπου 8-9 χρονών κόρη του στην είσοδο. Πλησιάζεις και σε προσεγγίζει με διακριτικότητα και ευγένεια (σπάνιο στις μέρες μας) για την οποιαδήποτε βοήθεια, ενώ καταλαβαίνεις ευθύς εξαρχής -από εμφάνιση και ομιλία- ότι ο ταλαίπωρος πατέρας είναι Έλληνας και το βλέμμα σου πέφτει στα πόδια της μικρής, που στέκει ξεπαγιασμένη δίπλα στον μπαμπά με σαγιονάρες Δεκέμβρη μήνα!
Βοηθάς όσο μπορείς μπας και καταφέρουν να κάνουν και αυτοί οι άνθρωποι γιορτές και μπαίνεις γρήγορα – γρήγορα στο κατάστημα καθώς κλείνει σε λίγο κι αν δεν προλάβεις έχεις να ακούσεις τα «εξ αμάξης».
Επιστρέφεις και αυτές σε περιμένουν βλέποντας σε επανάληψη (Θεέ μου δωσ’ μου δύναμη) το τελικό επεισόδιο του GNTM. Άθελα σου κοιτάς, άντρας είσαι! Κοιτάς τα απεγνωσμένα κοριτσάκια των 650 ευρώ (τόσα παίρνουν από την παραγωγή) που μοστράρονται σαν κρέας σε βιτρίνα κρεοπωλείου και περιμένουν για πελάτη, ενώ τους έχουν πείσει ότι είναι πλέον διάσημες και ότι θα κάνουν λαμπρή καριέρα σε ένα απροσδιόριστο μέλλον…
Ελάχιστες θα τα καταφέρουν, η πλειονότητα όμως το μόνο που θα καταφέρει είναι να γίνει «γλάστρα» στα άθλια πρωϊνάδικα και στα ακόμα πιο άθλια κοινωνικά δίκτυα, όπως άλλωστε κάνουν σχεδόν όλοι πια, που χάνοντας το μέτρο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα των λάικς και των ινφλουένσερς, προσπαθώντας έτσι να ξεχάσουν για λίγο την καθημερινή τους μιζέρια. Θα μου πεις «άσε μας ρε Βαγγέλη, πάντα υπήρχαν αντίστοιχα ριάλιτι» (βλέπε Big Brother, το οποίο και επιστρέφει) αλλά τουλάχιστον παλιά δε σου τα μοστράριζαν σαν ποιοτική διασκέδαση και ως πρότυπα επιτυχίας.
Τα βλέπεις και στο μυαλό σου τριγυρνάει ο ταλαίπωρος πατέρας με το κοριτσάκι (η αμείλικτη πραγματικότητα) με αποτέλεσμα να σε καταλαμβάνει μια απύθμενη θλίψη. Θλίψη, η οποία μετατρέπεται σε τσαντίλα απέναντι στα «καλύτερα βιογραφικά της χώρας» που σε κυβερνούν και βοηθούν στηρίζοντας με κάθε λογής επίδομα τους λαθροεισαγόμενους, ενώ αφήνουν τους ιθαγενείς φορολογούμενους πολίτες στο έλεος των συνανθρώπων τους.
Δε λέω, άνθρωποι είναι όλοι, αλλά καλύτερα να κοιτάξουμε πρώτα τα δικά μας παιδιά και μετά τους ριψάσπιδες και λαθροεισβολείς. Και όταν λέω δικά μας παιδιά, εννοώ αυτούς που παλεύουν για την καθημερινή επιβίωση εδώ σε τούτον τον ρημαδότοπο και όχι αυτούς που έφυγαν «έξω» και πιστεύει ο πρωθυπουργός μας ότι θα επαναφέρει. Αυτοί Κούλη μου πάνε έφυγαν και δεν ξανά γυρνούν!
Αλλά ξέχασα, τώρα το μέλημά μας είναι η καπνοαπαγόρευση και η δίωξη σε όσους καπνίζουν, με πρόφαση ότι το τσιγάρο βλάπτει σοβαρά την υγεία. Σύμφωνοι, έπρεπε να γίνει και αυτό κάποια στιγμή. Αλλά μήπως Κούλη μου το γεγονός ότι πολλοί συνάνθρωποί μας ζουν με μισθούς των 300 και 500 ευρώ, που αναγκαστικά δεν τους επιτρέπουν να απολαμβάνουν την ιατρική περίθαλψη και τους αναγκάζουν να τρέφονται με προϊόντα κατώτερης ποιότητας, τους είναι περισσότερο βλαβερό για την υγεία; Και μη μου πεις υπάρχει δημόσια υγεία, γιατί κάθε χρόνο χάνουμε περίπου 1.600 συνανθρώπους μας από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις στα δημόσια νοσοκομεία και είμαστε με έναν νοσηλευτή για σαράντα ασθενείς!
Βέβαια το να απαγορεύσεις το τσιγάρο είναι μια εύκολη -σχετικά- μάχη μπροστά σε άλλες, που περνάμε ή έρχονται…και αυτό σημειώστε το!
Επίσης, Κούλη μου το ότι υπερηφανεύεσαι που πήγες στην Κίνα για να προσεγγίσεις «πελάτες» δεν μας κάνει να αναθεωρούμε τις απόψεις μας που λένε ότι οι επενδύσεις δεν έρχονται με φθηνά PR-ιλίκια αλλά με σοβαρές φοροελαφρύνσεις και κίνητρα, σε ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον. Αυτές οι επισκέψεις παραμένουν απλά επικοινωνιακά σόου όπως βέβαια σόου είναι και η «μπούκα» της αστυνομίας κάθε δέκα μέρες στα πανεπιστήμια.
Και κάπου εδώ να σου θυμίσουμε Κούλη μου ότι οι «μπαχαλάκηδες», αν και ευθύνονται για πολλά, δεν ευθύνονται για το γεγονός ότι τα περισσότερα πανεπιστημιακά κτίρια είναι αυθαίρετα και έχουν να βαφτούν από την «δραχμών εποχή». Λύση για την ουσιαστική αναβάθμιση του καθεστώτος που επικρατεί στα πανεπιστήμια υπάρχει αλλά κοστίζει και φυσικά δεν δίνει τα απαραίτητα πλάνα στον τηλεοπτικό φακό. Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά η αυτονόητη, δηλαδή να δοθούν επιτέλους οι απαραίτητοι πόροι ώστε να δημιουργηθούν προδιαγραφές σεβασμού στους χώρους των πανεπιστημίων και ασφάλειας για τους φοιτητές που θα αναβαθμίσουν τη χώρα μας στο μέλλον. Γιατί δίχως μόρφωση και παιδεία δεν πάμε πουθενά! Και αυτή είναι μια δύσκολη μάχη που πρέπει να δώσεις Κούλη μου!
Όπως επίσης μια δύσκολη μάχη είναι και αυτή με τον Σουλτάνο γείτονα, που ότι θέλει κάνει και εμείς ελπίζουμε στην συμπαράσταση της Ένωσης. Η τελευταία, Κούλη μου, δεκάρα δεν δίνει για το τί θα κάνει ο μεμέτης με τη χώρα μας, που όπως φαίνεται θα βρεθεί σε περιπέτειες. Και αν πιστεύεις ότι οι Έλληνες θα αντισταθούν, να σου θυμίσω ότι αυτά γινόντουσαν προ GNTM και Gay Pride εποχές, πράγμα που αποδείχθηκε και με την πρόσφατη παράδοση της Μακεδονίας μας στους ανύπαρκτους γείτονες, που και με τη δική σου, νέα, κυβέρνηση η «προδοτική» συμφωνία, έγινε γαργάρα. Δύσκολη μάχη αυτή, ε; Ας κυνηγήσουμε λοιπόν το τσιγάρο που κάνει και περισσότερο ντόρο…
Στα δικά μας τώρα, τα αυτοκινητιστικά, ακούω δηλώσεις για κίνητρα και οικονομικές ελαφρύνσεις στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα με τη νέα χρονιά -όταν το φθηνότερο «οικολογικό» μοντέλο της αγοράς σήμερα κοστίζει 23.300 ευρώ (VW e-up!) και όταν το ίδιο αυτοκίνητο με συμβατικό κινητήρα ξεκινάει από τα 9.990 ευρώ- και σκέφτομαι ότι μάλλον όλοι είναι έτοιμοι να μεταβούν στην ηλεκτρική εποχή. Τι όχι; Λες να μη μπορούν; Μα πως είναι δυνατόν αφού τα ηλεκτρικά είναι στη μόδα στην «αγαπημένη» Ευρώπη;
Μάλλον Κούλη μου είναι αδύνατον ο Έλληνας που έχει δεινοπαθήσει τα τελευταία 10 χρόνια να μεταβεί στην εποχή της ηλεκτροκίνησης άμεσα, όταν καλά – καλά δεν μπορεί να συντηρήσει αξιοπρεπώς το όχημά του που κατά μέσο όρο (άνω του 50% του στόλου) είναι μεταξύ 10 – 20 χρονών. Μήπως λοιπόν να δώσουμε και μια μάχη σε αληθινή βάση ώστε αρχικά να ανανεώσουμε το στόλο μας με ότι καύσιμο είναι αυτό; Ή μήπως εγώ πρέπει να αποφασίσω αν θα συνεχίσω να ζω στην πραγματική ζωή ή θα μεταβώ στην εικονική πραγματικότητα;
Έχω το διάστημα των εορτών για να αποφασίσω… καλές γιορτές και καλή χρονιά σε όλους!
