Αγωνιστικά Πορτρέτα: Κωνσταντίνος Νιάκας

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΙΑΚΑΣ

Στο πλαίσιο των πορτρέτων παλιών αγωνιζόμενων που έχουμε ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό (δες εδώ), πήγαμε μέχρι την Λάρισα για να συναντήσουμε τον τοπικό «ήρωα» των αγώνων αυτοκίνητου, τον Κωνσταντίνο Νιάκα. Έναν αγωνιζόμενο από την παλιά «φρουρά» των οδηγών εκτός Θεσσαλονίκης, που η αγάπη του για την ταχύτητα και τα αυτοκίνητα τον οδήγησαν να συμμετέχει σε αγώνες ράλλυ…

Το 1977 αγοράζει από την Αθήνα ένα BMW 2002 για προσωπικό αυτοκίνητο, που είναι και το πρώτο BMW 2002 που κυκλοφορεί στην Λάρισα!

Και με αυτό ξεκινάει να συμμετέχει δειλά – δειλά σε αγώνες. Πρώτος αγώνας ήταν το 1978 μια δεξιοτεχνία στην Λάρισα. Επειδή όμως οι απαιτήσεις από τους αγώνες είναι τέτοιες που δεν μπορείς να έχεις το ίδιο αυτοκίνητο και για ιδιωτική χρήση, αλλά και για αγώνες, αποφασίζει να αγοράσει ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο. Το 1979 λοιπόν αγοράζει την BMW 2002 του Γιώργου Λυμπαντούδη από την Θεσσαλονίκη, με την οποία αρχίζει να συμμετέχει στους αγώνες της Β. Ελλάδος με συνοδηγό τον Σιόκα Βασίλη (1979 – 1980) και τον Αντώνη Αντωνίου το 1981.

Καλύτερα αποτελέσματα με το BMW 2002 ήταν η 7^η θέση κλάσης 2/5 στο Ράλλυ Κένταυρος το 1980 και η 9^η θέση γενικής κατάταξης στο Ράλλυ Μακεδονίας το 1981, ενώ στα τέλη του 1981 το αυτοκίνητο πουλήθηκε σε έμπορο αυτοκινήτων στην Κοζάνη και από τότε τα ίχνη του χάθηκαν…

Την περίοδο εκείνη αντιπρόσωπος της Opel για την Θεσσαλία ήταν ο Βασίλης Γούτος, που είχε καταστήματα σε όλες τις «πρωτεύουσες» της Θεσσαλίας. Ένα βράδυ πήγε στην ταβέρνα που διατηρούσε τότε ο Κωνσταντίνος Νιάκας στην Λάρισα και ρώτησε να μάθει λεπτομέρειες για τους αγώνες αυτοκινήτου. Αποτέλεσμα; Έκλεισαν ραντεβού το επόμενο πρωί στο γραφείο του. Εκεί μετά από συζήτηση που είχαν αποφάσισε ο κύριος Γούτος να ασχοληθεί με τους αγώνες από την θέση του χορηγού. Μάλιστα πήρε στο τηλέφωνο τον κύριο Χάρη Καλτσούνη στην Αθήνα -που είχαν συνεργασία με τις πωλήσεις αυτοκινήτων Opel- για να τον ρωτήσει πως μπορεί να αγοράσει ένα αγωνιστικό Opel Ascona. O κύριος Καλτσούνης του είπε ότι είχε ένα έτοιμο διαθέσιμο προς πώληση και λίγες μέρες μετά ο Νιάκας πήγε στην Αθήνα να πάρει το αυτοκίνητο. Ήταν ένα Opel Ascona κατηγορίας Group 2. Ήταν μάλιστα τόσο μεγάλη η χαρά του και ο ενθουσιασμός του όταν είδε το αυτοκίνητο, που τελικά αποφάσισε και το πλήρωσε αυτός. Βέβαια χορηγός του θα ήταν η Opel Γούτος που θα του κάλυπτε όλα τα λειτουργικά έξοδα των αγώνων…

Με το Opel Ascona θα τρέξει τα επόμενα πέντε χρόνια (1982 – 1986) με συνοδηγό πάντα τον Νούσια Ιωάννη. Μόνο όταν δεν μπορούσε ο Νούσιας -λόγω ότι ήταν φοιτητής την περίοδο εκείνη- έτρεχε με άλλο συνοδηγό. Το 1985 λοιπόν με τον Μπατζομήτρο στο Ράλλυ Θερμαϊκού και με τον Χάρη Αλευρά στο Ράλλυ Φθιώτιδας, ενώ το 1986 με το Παναγιώτη Βαη στο Ράλλυ Κένταυρος.

Συμμετείχε και σε δυο Ράλλυ Χαλκιδικής τις χρονιές 1982 και 1983 αλλά δυστυχώς εγκατέλειψε και στα δυο. Το Opel Ascona αποδείχθηκε πολύ καλό και δυνατό αυτοκίνητο και σωστά στημένο, που του χάρισε πολύ καλές στιγμές και αποτελέσματα. Και «έχουμε και λέμε»: Δυο φορές 1^ος Α/9 το 1983 στο Ράλλυ Θερμαϊκού και στο Δ.Ε.Θ., μια φορά 4^ος και μια 5^ος κλάσης Α/8 στο Ράλλυ Κένταυρος το 1984 και το 1986. Επίσης πάλι στο Ράλλυ Κένταυρος το 1985 «ήρθε» 6^ος Α/8 και στο Ηπειρωτικό της ίδιας χρονιάς 7^ος Α/8. Στα τέλη του 1986 το Opel Ascona πουλήθηκε στον Σωτήρη Χατζητσοπάνη, γνωστό αγωνιζόμενο από την Λαμία.

Λίγες μέρες μετά, ένας φίλος του θα πήγαινε στην Γερμανία για να αγοράσει ένα φορτηγό και πήγε μαζί του. Εκεί είδε ένα Opel Manta και το αγόρασε! Επειδή όμως στο τελωνείο στην Ελλάδα, του ζήτησαν ένα πολύ μεγάλο ποσό, σε σχέση με την τιμή που το αγόρασε (1200 μάρκα η αγορά), για να το εκτελωνίσει το μετέτρεψε σε αγωνιστικό!

Έτσι λοιπόν από το 1987 και για τα επόμενα έξι χρόνια το Opel Manta είναι το αγωνιστικό με το οποίο συμμετέχει στους αγώνες ράλλυ, αλλά και σε αγώνες auto cross. Συνοδηγός ήταν πάντα ο Ιωάννης Νούσιας και μόνο στο Ράλλυ Λαμίας του 1990 πήγε με τον Ηλία Αλευρά και σε έναν αγώνα στο εξωτερικό με τον Νίκο Χριστοδουλόπουλο (άλλο ένα μεγάλο όνομα των αγώνων της Λάρισας την δεκαετία του ’80).

Ο αγώνας που συμμετείχε στο εξωτερικό ήταν το Barum Tribec Rallye στην Τσεχία τον Ιούνιο του 1988. Ένας ασφάλτινος αγώνας, δυο ημερών, 1.000 χιλιομέτρων (!) με 295 χλμ. Ειδικών Διαδρομών από 30 Ειδικές Διαδρομές και με 125 συμμετοχές, εκ των οποίων οι 25 από αυτές στην κατηγορία Α. Την πρώτη μέρα τερμάτισαν 10^οι κατηγορίας Α, αλλά δυστυχώς την δεύτερη μέρα στην 16^η ειδική του αγώνα (Dusna 2, 12.20 χλμ.) εγκατέλειψαν.

Καλύτερα αποτελέσματα με την Manta ήταν η 2^η θέση γενικής κατάταξης στο Ράλλυ Ιπποκράτης το 1988, όπως και η 3^η θέση γενικής στον ίδιο αγώνα το 1987 και μια 3^η θέση γενικής στο auto cross της Ανάβρας το 1992.

O Κωνσταντίνος Νιάκας έτρεξε όμως και σαν συνοδηγός σε δυο αγώνες. Το 1990 με οδηγό τον Βασίλη Τσομπανόπουλο και αυτοκίνητο την δική του Opel Manta, με το οποίο στο Ράλλυ Χαλκιδικής και στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. τερμάτισαν 3^οι Α/9 και 12^οι Έλληνες.

Τελευταίος αγώνας του κυρίου Νιάκα ήταν το auto cross στην Ανάβρα το 1992. Το Opel Manta έπειτα πουλήθηκε στον Σωτήρη Βάτσο στην Μάνδρα Κιλκίς.

Μια καλή, επεισοδιακή, στιγμή που θυμάται είναι στο Ράλλυ Ιπποκράτης, όπου στην πρώτη απλή διαδρομή παθαίνει λάστιχο. Στην 1^η ειδική διαδρομή (Αμπελάκια) δεν έχει φρένα. Στην 2^η ειδική (Στόμιο), μια κατηφορική ειδική, την κατεβαίνει μόνο με χειρόφρενο. Στην εκκίνηση της 4^ης ειδικής (Ραψάνη) παθαίνει πάλι λάστιχο. Στην συνέχεια παρουσιάζεται ένα μηχανικό πρόβλημα. Και τελικά τερματίζει με τον κινητήρα από το Opel Manta, να σπάει πάνω στη ράμπα του τερματισμού!

Αντίστοιχα μια στιγμή που τον προβλημάτισε αρκετά ήταν οι μέρες πριν τον αγώνα στην Τσεχία. Η ΕΘ.Ε.Α. (Εθνική Επιτροπή Αγώνων) δεν τους έδινε την άδεια να τρέξουν στον αγώνα, ισχυριζόμενη κάποιο πρόβλημα στα χαρτιά του πληρώματος. Και έπρεπε να μεσολαβήσει ένας γνωστός του κυρίου Νιάκα, από την λέσχη που διοργάνωνε τον αγώνα στην Τσεχία για να δοθεί η άδεια συμμετοχής. Και να σημειώσουμε ότι ήταν το πρώτο ελληνικό πλήρωμα που συμμετείχε στον αγώνα.

Επαγγελματικά είχε μια ψησταριά – ταβέρνα, που ήταν και ο λόγος που σταμάτησε τους αγώνες, μιας και ο πατέρας του δεν μπορούσε πια να ασχοληθεί με το μαγαζί και έτσι μετά από κάποιο καιρό έπρεπε να το αναλάβει εξ’ ολοκλήρου αυτός. Ήταν 54 χρόνια μαγαζί που δεν υπάρχει πια…

Ήταν επίσης και ιδρυτικό μέλος της πρώτης λέσχης αυτοκινήτου που έγινε στην Λάρισα, της Α.Λ.Α.ΜΟ.ΛΑ. (Αγωνιστική Λέσχη Αυτοκινήτου Μοτοσυκλέτας Λάρισας). Για την ιστορία και μόνο να πούμε ότι η Α.Λ.Α.ΜΟ.ΛΑ. έχει σταματήσει την δραστηριότητα της από το 1987. Σήμερα στην περιοχή της Λάρισας υπάρχουν δυο λέσχες: Η Σ.Μ.Α.Λ. (Σύλλογος Μηχανοκίνητου Αθλητισμού Λάρισας) με έδρα την πόλη της Λάρισας που ασχολείται κυρίως με μοτοσυκλέτες και τζιπ, και η Λ.Α.Μ.Κ.Ε. (Λέσχη Αυτοκινήτου Μοτοσυκλέτας Καλλιθέα Ελασσόνας) με έδρα την Καλλιθέα, που διοργανώνει και τον μοναδικό αγώνα που γίνεται στις μέρες μας στην περιοχή, την γνωστή ανάβαση Ελασσόνας.